Tarih Tekerrürden ibarettir

Önce; bir şaşkınlık yaşarsın. Bir süre, neyin ne olduğunu kavrayamazsın. Sonra gerçeği görürsün ve o anda tüm dünya yıkılır sen altında kalır, ezilirsin. Nefes alamazsın, yemek yiyemez, uyku uyuyamazsın. Gözün açık ya da kapalı fark etmez, onun hayali gitmez gözlerinin önünden. İçin sızlar, ciğerin yanar. Sanki paslı bir hançerle yüreğinin oyulduğunu hissedersin. Nereden ve nasıl geldiği belli olmayan korkular kaplar içini, mide krampların bitmez. Aslında bellidir bu korkunun sebebi ama kabul etmek istemezsin.

"Sevdiğin ve değer verdiğin, hayatının tek anlamı olan, en önemli kişiyi kaybettin"

Sonra öleceğini sanırsın ama ölmezsin, komik değil mi? Acılarınla; bir süre başbaşa yaşadıktan ve yeterince kendini hırpaladıktan sonra, kendini sorgulama dönemi başlar. Nerede hata yaptım?

Ben sevilmeyecek biriyim?

Bu ihaneti hakedecek ne yaptım sevmekten başka?

Sonra bakarsın ki hata sende değil. (en azından büyük bir bölümü) Bu sefer, bu vefasızlığa ve duygusuzluğa isyan etmeye başlarsın. İlerleyen zamanlarda bu öfke fırtınası doldurur hayatını. Durmadan beddua edersin, çünkü canın hala yanıyor.. Bir zaman geçtikten sonra, bunların anlamsız olduğu düşüncesine kapılırsın ve taş kesilirsin, hissetmeyi unutursun. Artık, nefret bile edemez hale gelirsin.

Tam hayatında bazı şeyleri anlamaya, kavramaya, ve yaralarını sarmaya başladığın an! işte tüm taşlar yerine oturmak üzere, dediğin an, etrafında dikkatini çeken biri beliriverir. Tanışma faslını geçtikten sonra dertleşme faslı başlar. Eh bu kadar zaman dertleşecek bişiler bulabilmek mesele. Ama acılarımız o kadar yoğundur ki, yaralarımız hala taze olduğundan her zaman konuşacak bişiler vardır. Bir gün birde bakmışsın ki, aslında maksatı aşmışsın ve o kişiyle hemhal olmuşsun. Onunla vakit geçirmek sana iyi gelmeye başlar ve daha sık görüşmeye başlarsın. Bir ara kendini şöyle bir yoklamaya kalkarsın birde bakarsın ki, yangın sönmüş, külü bile kalmamış. İçinde şimdi farklı bir heyecan var. O! senin en kötü zamanında yanında olan ve seni dinleyen insandır, teselli edendir, yaralarını sarandır ama bunun yanında vazgeçilmezindir. Aniden bir arkadaş, bir dost ve senin için çok özel biri oluvermiştir. Bence dikkat etmelisin bu duruma..

Unutma!

"Tarih tekerrürden ibarettir"

 dil-ruba 21 Haziran 2011