Tokat'ta futbol'un beyaz romantizmi

Futbol’da bazen romantik anlar vardır ki oyunun önüne geçer ve hafızalarda skordan daha çok yer eder kendine… Hani bir futbolsever olarak orada olmak istersin ve o ana tanıklık etmek istersin… Başlı başına böyle bir maçtı Tokat’da oynanan. Sıcak evimde taze demlenmiş çayımı yudumlarken lapa lapa yağan karın altında bembeyaz zeminde kartopu oynamak yerine ayaktopu oynamayı tercih etmiş 22 futbol emekçisi ve hakemler ve teknik heyetler bize bir gösteri sunmaktaydılar…

Kısa süre içinde saha tamamen karla kaplanmış, oyunda belli olsun diye seçilen kırmızı top bile futbolcuların saçı gibi kar tutmaya başlamıştı. Futbol böyledir işte ve neden bazen futbol asla futbol değildir, maçın ilk yarısında birçok kez gördük… Bu maçta insan ne kadar futboldan bahsedebilir ki… Her şeyden önce futbolun bize bu romantik gününde rol alan başta futbol profesyonelleri olan futbolculara, hakemlere, teknik heyetlere ve kenardaki top toplayıcı çocuklardan, kar temizleme işçilerine kadar teşekkür etmeliyiz…

İşini ciddiye alan ve futbol'a saygı duyan, rakibine saygı duyan, Türkiye’nin en büyük kulübünün başkanı olupta "bu havada ne işim var Tokat’da" demeden Tokat’lılarla buluşan ve başına Fenerbahçe kukuletasını giyip o soğukta simitini yemeye çalışan Fenerbahçe Başkanı’nın da çok sempatik bir görüntü verdiğini belirtip, teşekkür etmeliyiz…

Ayaktopundan daha çok kartopu oynamaya müsait bir havada ve zeminde o kötüydü, bu iyiydi, bu sistemle olurdu olmazdıyı tartışmanın sırası değil ve bize yakışmaz. O yüzden işin bu kısımlarına girmek istemiyorum. Sadece tüm bu unsurlar içinde işlerini ciddiye alan ve bir gösteri bekleyen futbolseverlere saygı duyan insanlara teşekkür etmek geldi içimden…

İkinci yarı hava ya da kar biraz daha yavaşlayınca futbolun romantizminden de sıyrılmaya başlamıştık ki, Uğur Boral çıkınca kaptanlık bandının bir anda Emre’nin kolunda görünce bendeki romantizmde son buldu. Bu band kaç Fenerlinin içine sindi bilmiyorum ama benim pek içime sinmedi açıkçası. Rotasyona gitmiş Fener’de tecrübeli ve eski Fenerbahçeli sayısı azalmıştı ama Lugano gibi, Deivid gibi isimlerin banta daha yakın oldukları ve Fenerbahçe'de bunu hakettikleri daha kabul edilebilir bir gerçekti benim açımdan. Benim sindirme işlemim henüz devam ederken birilerinin de içine sinmemiş olacak ki Emre oyundan alındı ve yerine “kaptan” Deniz girdi. İnsan bu Emre’den çok şeyler beklerken yerine oynayan Deniz’in son 12 dakikada Emre’den daha hareketli olmasına da şapka çıkarıyor. Umarım Emre'de kendine hayret ediyordur...

Dedik ya futbol’un romantik yönü diye, kapanışı da yine böyle romantik bir görüntüyle bitirelim. 7, 500. kapasiteli Tokat stadında milyon avro’luk oyuncuları değiştiren gösterge tabelaları bile dijital değil, eski sistem manuel tabelalardı. Tebessümle izlediğimiz maçı, tebessümle sonuçlandırmamıza neden olan tabelalarda aklımızda kalan bir kupa maçı görüntüsüydü...

Fenerbahçe’yi bağrına basan güzel bir misafirperverlik gösteren ve futbol’a ilgili Tokat halkına ve Tokatspor’a da bundan sonra başarılar dileriz.

Ahmet ÇELİKSÜNGÜ

11.Ocak 2009