Türkiye artık daha ünlü

Dünya basınında daha çok yer alıyoruz.

“Flaş” haberlere giriyoruz.

“İlk haber” olma gururunu yaşıyoruz.

Büyük tivi kanalları bizim için yayın akışını kesiyor. Mutlu oluyoruz. Dünyanın en büyük gazeteleri bizi manşetlerine taşıyor, göğsümüz kabarıyor.

Dünya liderleri daha çok ziyaret ediyor ülkemizi. Krallar bilmem kaç sene aradan sonra aynı yıl iki kez geliyor, ABD başkanıyla birkaç ay aradan sonra başbakanımız, cumhurbaşkanımız görüşmeler yapabiliyor, hatta sık sık telefonla bile görüşebiliyor başbakanımız dünya liderleriyle. Koltuklarımız kabarıyor.

Bizi şimdi tüm dünya daha çok tanıyor .

Biz de ünlü olmanın tüm gereklerini yerine getiriyoruz.

Herkes bizden bahsediyor diye sevinecek miyiz? Tüm dünyanın gündemine oturan, bahsedilen ülke olmak, bizi mutlu etmeli mi?

Yanmış evinin önünde herkesin sana geçmiş olsuna gelmesi veya babanın cenaze töreninde en önde saf tutman ve herkes içinde önemli kişi olman gibi...

Tacizden yakalandığında ertesi günkü gazetelerin manşetlerinde kendi resimlerini gördüğünde hissettiğin gurur belki biraz...

Dünyanın kaynayan kazanı oluyoruz.

Dünya gündemine önemli gazetelerin ve ajansların flaş haber olarak girdikleri “Turkey” haberleri hep bomba, patlama, taciz, katliam, operasyon, asker, terörist haberleri oluyor...

Patlayan bombalarımızla,

Cinsel tacizimizle,

Ölen insanlarımızla,

Öldüren insanlarımızla...

Lübnan gibi

Filistin gibi,

Afganistan gibi,

Irak gibi....

Keşke Belarus gibi kimsenin bilmediği mutlu bir ülke olabilseydik.

Ünlü olmak kötü.

Alizarin'den saygılarla...