Viyana'da Bahar değil, El Nino Kasırgası!

2008 Avrupa Şampiyonası finali, İspanyolların haklı galibiyeti ile sonuçlandı ve 44 yıl sonra kupayı kazandılar.
Peki, bu maç oynanan oyuna bakılırsa final maçı olmayı hak etti mi? Bence, hayır. Biz neden orada değiliz, nasıl yakışırdık o sahaya, diye hayıflandım durdum.

Baştan sona İspanya'nın bariz üstünlüğü vardı. Turnuvalara alışık ve 6 kez final oynamış Almanya takımı bocaladı resmen, (hoş, önceden kazanan takım sahadaki takım değil, aynı takımın performansı bile maçtan maça değişebiliyor.) ama Almanların futbolda bir ekol olduğu gerçeği de dillerde.

Gerçek şu ki, maç sahada oynanır, bu maçtan sonra Lineker'in o meşhur "Futbol basit bir oyundur, 22 kişiyle oynanır, 90 dakikadır, top gider gelir, ama sonunda mutlaka Almanlar kazanır," sözü de tarih olmuştur.

Viyana'da Ernst Happel Stadı'nda oynanan son maçta, istatistiklere bakılırsa fizik güçleri, deneyimleri, popülariteleri ve tribünlerdeki yoğunluğu daha üstündü Almanların. Galiba bizim maçtan sonra psikolojileri bozulmuş olmalı, tedirgin ve şaşkın oynadılar, ruh yoktu takımda. İspanyollar daha ataktı, kaleyi bulan bir gole karşın bir çok da bulamayan girişim vardı. Kaleci Lehmann gününde olmasa sonucu tarihe geçen bir maç olurdu kesin. Lehmann maç sonunda İspanyollar kupayı kaldırırken nasıl da baktıı yeşil yeşil... Hem üzgündü hem de bakışlarındaki kıskançlık okunuyordu..,

Turnuvanın başından beri düşük performans gösteren Liverpool'lü Fernando Torres, nam-ı diğer El Nino 32. dakikada attı golü. Onu hep Christiano Ronaldo ile benzeştiririm. Aslında ondan daha da sevimli gelir bana...Bu turnuvada David Villa ve Senna daha yıldızlaştı, bir de bizim Guiza.

Guiza aynen Semih gibi, yedek bekliyor giriyor ve golünü atıyor. Gerçi penaltıyı atamadı gözümden düştü biraz, olsun. Akşam da atsaydı büyük sükse olurdu Fenerbahçe için. Hocasıyla sükseyi yaptı zaten...Ha aklıma gelmişken, Aragones'in yardımcılarından biri kadın, o da ayrı bir olay olur bizde. Her maçtan sonra onunla ilgili haberleri de okuruz artık...

Geçen maçta sarı-kırmızı kıyafeti vardı Luis Aragones'in, dün akşam sarı-lacileri giymiş, yaşlı başlı ama o renk daha açmış onu, üstelik sevimli de göstermiş. Ne güzel havaya kaldırdılar Aragones'i futbolcular, düşecek de birşey olacak diye ödü kopmuştur herkesin. Ben, kupayı alırsa gelmekten vazgeçer, diyordum ama bayağı bir istekli gelmek için. Hayırlısı olsun, ne diyelim!

Artık bizimle "dedeyi getirdiniz" diye dalga geçecek olanlara sunacak bir Avrupa Kupası başarımız olur. Hem de hiç yenilgi görmediler, gol kralı onlardan ve de en çok gol atan takım oldular...Bir de İspanyolların kazanması herkesi sevindirdi, nedense? Bizim spikerler, Rıdvan Dilmen, Pierre van Hooijdonk, Şansal Büyüka ve Erman Hoca hepsi de biz kazanmış gibi sevindiler...Eşim de İspanyolları tuttu...

Euro-2008 güzel başladı güzel sonuçlandı. Tarihe geçecek olumsuz bir olay ya da hata olmadı, bizim takım, hocası ve birçok oyuncumuz, önceleri dalga geçilseler bile, övgü dolu yazılarda ve yorumlarda yer aldılar, değerlerine değer kattılar. En çok Semih, Kazım Kazım ve Arda'nın işine yaradı bu turnuva.

Bir başka güzellik de, Hooijdonk'un yorumlarında sürekli "bizim takım" demesi çok hoşuma gitti, o artık bizden biri, birçok Fenerli gibi. Eskiden de çok severdik onu şimdi daha çok seviyoruz...

****
Şimdi yeni hedefimiz 2010 Dünya Kupası, bu saatten sonra geri dönüşümüz olamaz düşüncesindeyim...

Türkiye'nin Avrupa'da başka alanlarda sözü geçmese de futbol alanında adını duyurmuştur, daha güzel olabilirdi, baştan bazı hatalar yapılmasaydı, hoş, o zaman da son maçta sahada olan kalan sağlar bizimdir çocuklar olmayacaktı ve belki de diğerleri bu kadar güzel oynayamayacaktı.

Yaşadık ve öğrendik, hepsi bu kadar!

Sevgiyle kalın!

Resim Milliyet'ten...