Yalnızlığımızı yalnızlığa terk ettik

Çağın çözülemeyen hastalığı değil mi yalnızlık.Dünya nüfusu 7 milyara yaklaşmışken insanlar nasıl oluyor da bu kadar yalnız kalabiliyor ?

Fiziken hiçbirimiz yalnız değiliz değil mi ,okeye her zaman bir  dördüncü kişiyi bulabilirken , sosyal paylaşım sitelerinde arkadaşlarımızın sayısı beşyüzlere ulaşırken,  biz hep biri olsada yalnızlığımı gidersin diye bakmıyor muyuz ? Kiminle konuşsam mutsuzum diyor.Mutsuzluğun sebeplerini sorduğumda ilk  sıraya “yalnızlık” kelimesini yerleştiriveriyor büyük puntolarla.

Yalnızlık nerde başlıyor ? Bir başlangıç noktası olmalı bu yalnızlığın.Hangi zamanlarda kendimizi yalnız hissediyoruz? Hepimize olmuyor mu kalabalık bir ortamın için de yalnız hissedip öfleyip püflediğimiz anlar, zamanın sanki o sırada durduğu dakikaların akmadığı anlara sahip olmadık mı ? İki insan arasında ki en uzak mesafe birbirini anlamayan iki kafa arasında değil midir? Başka bir açıdan da yaklaşırsak en yakınızda ki insan bile size sırtını döndüğü anda en uzak insan olmuyor mu ?

Yalnızlık problemimizin ana temelinde iletişim eksikliği yatıyor.Bu eksiklikten kaynaklanan problemde birbirini anlamayan insanları beraberinde getiriyor.Bu da hayliyle bizlere nur topu gibi bir yalnızlık doğuruyor.Peki bu yalnızlık doğduğuyla kalıyor mu ? Hayır. Sonra bu yanlızlıkta kendi yalnızlığında büyüyüp gidiyor.Sahiplenmiyoruz yalnızlığımızı aslında bunu ortaya getiren , buna katkı sağlayan kişilerden biri de biz değilmisiz gibi “Yalnızlığımızı yalnızlığa terk ediyoruz.”

Yazımın başında da dediğim gibi herkes yalnız peki bu yalnızlığın sebebi ; herkesin yalnızlığı yalnızlığa terk etmesi olamaz mı ?

Soyal paylaşım sistelerinin birine bir defter yaprağına güzel bir şekilde yazılmış “ve her insan bir gün yalnız kalır” yazısı yüzbinlerce kez paylaşıldı.Yazıya hak vermiştim ve bende paylaşmıştım ve eklemiştim küçük bir not “Her insan birgün yalnız mı kalır yoksa kendisini mi yalnızlaştırır” diye.Şimdi ise daha doğrusu olduğuna inandığım “Birbirini anlayamayan insanlar hergün yalnız kalır.”