Onlar, Sokakların Mobilyaları...

 “Heykellerin üç boyutlusunu bilirdik amma, nefes aldıklarını bilmezdik.” Diyor vatandaşın biri. Hayranlık içinde sokaklarda sergilenen “insandan”  heykellere bakıp bakıp da böyle söylüyor. Hani şu caddelerde, kaldırımlarda rastladığımız insan heykellerinden bahsetmek istiyorum.

 Yükseklik tamam. Genişlik tamam. Eee, eni de tamam. Peki, heykel nefes alır mı? Bal gibi alıyor işte. İçinde insan mı var bu heykelin? Yok canım, daha neler.”  Etraftan, bunlar da konuşuluyordu o heykellere bakılırken.

Delikanlının  biri de; elektrik kontrol  kalemini, kadın heykelin, göğsünün en tümsek tepesine dokundurup,   “bakalım canı acıyacak mı.  Hakikaten içinde insan var mı” diye, ha bire batırıyordu.

Bu heykeller put gibi duruyor. Gözleri kapalı. Hareketsiz , sessiz,  konuşmadan, tebessüm etmeden, göz kırpmaksızın ve göz kapaklarına kadar elbiseleriyle  birlikte boyalı  vaziyette. Bu boyalar teni yakar, kavurur mu diye de düşünüyor insan.

Biz resimle uğraşırken bir çocuk annesine,  uzattığı işaret parmağını, heykelin göbeğine daldırmış bağırıyordu: “ Anneeeeee!  Bu heykel nefes alıyoru..!”

Bu çocuğa dikkat! Parmağı marifetli bunun. Parmağını, “Steteskop” olarak kullanarak doktorculuk oynuyor. İlerde garanti doktor olur. Parmakla nefes kontrolü olurmuş meğersem.

Bir diğeri de ablasına sesleniyor. “ Abla, kııııızz, bunun içinde insan var!” Böylesi görsel şölenler iyi de, şu ayaklarının dibindeki para kutusu olmasa diye de düşünüyor insan.

Onlardan biriyle konuştuk. “ Bizler, yerimiz olmadığı için sokağı tercih eden insanlar değiliz. Sanatın, sokakta da yapılabileceğini göstermek istiyoruz. Ruhumuzu kaldırım taşlarına sürerken, sanat yapmış oluyoruz. Bizler, birer ağlayan palyaçolarız. İpleri kendi elinde olan kuklalarız. Sokakta sanat yapılmasına inandığımız için, sokaklardayız” diyorlar.

Özetlersek, yaşanmakta olan yozlaşma ve bu yozlaşmanın getirdiği daralmaya, “hadi sende” ciliğe bir baş kaldırış bu. İlkeli bir ses ve yeni bir açılım yaratmak.

“Sokak Sanatçıları Atölyesi” mensupları, şehre dağılarak gösteriler yapıyor. Unutulmuş değerlerimizi sahneliyorlar. Bizleri uzun uzun düşündürüyorlar. Daha ne olsun?!

Bu konuda, Konak Belediye Başkanı  Hakan Tartan, temel amaçlarının. Sanatı kapalı mekanlardan, halkın nabzının attığı sokaklara indirgemek olduğunu belirterek “ Sokak Sanatçıları Atölyesi, yeni projeleriyle  sokakların mobilyaları olmağa devam edeceklerdir” diyor.