2008 dökümü...

Bu sabah 2008 yılını düşündüm...Koca bir yıl neler yaptığımı, kayıplarımı, kazançlarımı...sonra sevgili Fok yazarımızın bloğunu okudum http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=152890 "çocuklara hayatı nasıl anlatmalıydı konu" yetiştirdiğim çocuklarımı düşündüm...

Bu yıl farkındalığın farkına vardım...daha derinlere indim, kendi dünyamın ve beynimin keşfi birçok anekdotla (umarım geçici olmayan) birsürü bilgiyi depoladı... okuyoruz, etkileniyoruz belki bir sürede uyguluyoruz ama sonra ne oluyorsa eski hallerimize, alışkanlıklarımıza ve öğretilerimize dönüyoruz...

Neden?

Maymun iştahlı olmak durumu mu, öğretileri içselleştirememek mi?

Kafamda sabitlediğim, altını koyu koyu çizdiğim inanmaktan vazgeçemeyeceğim tek madde ..."MODEL" yaşantımızda bize model olan kişilerin etkisiyle yola mola veriyor ya da devam ediyoruz...

Neden anne ya da babamızın hiç hoşlanmadğımız yıllarca eleştirdiğimiz özelliklerini kendimizde buluruz ara, ara... Hani yanlıştı, hani kötüydü hani olmaması gereken bir tutumdu...E o zaman niye eleştirdin, hadi eleştirdin sen niçin yapıyorsun aynı hatayı?

Dünyadaki en zavallı insan görme yetisi olup da görüş sahibi olmayandır. Yaşamlarına hiçbir yön belirlemeden günü gününe yaşayan o kadar çok aile var ki...Yaşamlarını seçenekleriyle sürdürmek yerine şansa burakarak her şeyin iyi olmasını umuyorlar. Ancak yaşam bu kadar kolay değil. Kazara yaşamak, her şeyin yerli yerine oturup çocuklarımızın mükemmel bireyler olacağını sanmak ne ahmakça.... Biliyorum ki eğer ben de her gün aynı şeyleri yapmayla devam edersem, her gün aynı sonuçları da almaya devam edeceğim...Birisi deliliğin her gün aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar beklemek olduğunu söylemişti.

Nietzsche der ki " Erkeğin görevi basittir. Varlığının bencilce bir tesadüf olmasına izin vermeyi sona erdirmelidir" Cinsiyet ayrımını hoş görmeli...Yaşamın beş yıl sonra neye benzeyeceğini görmek istiyorsan alışkanlıklarının, düşünce biçiminin ve temel inançlarının hiçbirini değiştirmeyeceğine emin olman yeterli. Beş yıl sonra yaşamının şu an olduğundan pek de farklı olmayacağını göreceksin" bir kitaptan okuduğum paragraflar aslında hayatın geçiş sürecini ne de güzel özetliyor...

Ve dilerim ki 2009 beni ve insanlığı daha derinlere götürsün, bilgi ve farkındalık yılı olsun...Anneler çocuklarını yetiştirirken yalnız çocuklarının beden sağlığını değil ruh sağlınının da hayati önem taşıdığını farketsinler... Beden sağlam kafa sakat, olduğunda görsünler artık.. İpucu vermeye gerek yok, Türkiyem ortada!