3. Göz

"Bayılmışım, kendime geldiğimde 40 yaşındaydım" 

 

Okuyanlar varsa bilir, bir kitap ismi bu. Okumadığım için içeriğini bilmiyorum ama başlık aynen ben! Hatta benim uyanışım biraz daha geç oldu.

 

5 yıl öncesine kadar ben, her sabah uyandığım yeni günü, günlük telaşlar ve koşturmacalarla ve aslında ezbere alınmış alışkanlıklarla ıskalıyormuşum çoğu zaman. 

 

Bırakın ötesini, 5 duyumla bile algılayamıyormuşum hayatı.

 

Sonra farkına varmam için yaşamam gereken bir olay başıma geldiğinde -ki genellikle böyle olur- bir sırrın içine doğduğumu ve kendimin ve gördüğüm, yaşadığım herşeyin de bu sırrın bir parçası olduğunu anladım.

 

Yaşamı olağanlaştırmış, esas konuyu kaçırmışım! 

 

Halbuki yaşadığım her şey, muhteşem bir düzen içinde oluşan mucizelermiş aslında...

 

Hayatın hepimize olduğu gibi bana da yüklediği sorumluluklar gereği; yapılması gereken, halledilmesi gereken işlere, kişilere, eşyalara kısacası madde dunyasına kaptırmış ve bütün bunları " gerçek dünya" gibi yaşamaya başlamışım. 

 

Dısarıdan gelen onca ses ve ayak uydurmak zorunda olduğum hız, benim ıçimdeki sesi ve dinginlik isteğimi bastırmış. Gerçekte işitemez olmuşum.

 

Çevreme de bakınca, aslında her yaşta, herkesin kendisini dinlemeye ihtiyacı olduğunu o zaman anladım ve anladığımdan beri de bunu ilişkide olduğum herkese tavsiye ediyorum. 

 

Keşfettiğimiz bu içimizdeki dünya, aslında bana göre gerçek dünya dediğimiz dünyadan daha gerçek!

 

Kendi dünyasında kendisini bulanların, evren ve Yaradan ile bir bağ kurduğunu ve o manevi bağın bütün bu madde alemi ile kurulan bağdan çok daha kıymetli olduğuna inanıyorum.

 

İşte o bağ,başka bir algılayışın kapısını aralıyor.

 

Bunu anladığım günden beri sol üst köşede taşıdığım organa çok daha itina gösteriyorum. Sadece vücuda kan pompalayan hayati bir organ değil, bazen kendimizin bile bilmediği, çok özel ve gizemli bilgilerin, kayıtların saklandığı ve aracısız bir bağlantı aracı olduğunu hissediyorum. 

 

Belki bunun için; " Orada tek bir boş kelime duyamazsınız" şeklinde tasvir edilen cennet, bu farkındalığın sonunda varılacak bir yer.

 

Derin bir şuura ve bilgeliği ulaşmış, tekamül etmiş ruhların sonsuza kadar yaşadığı yeni ve bu dünyadan çok daha mükemmel bir varoluş yurdu...