Hoşgeldin...

Kocaman bir yüreği vardı adamın, belliydi.

Sevmeyi biliyordu, nasıl mutlu edeceğini de biliyordu ama kendini hapsetmişti küçücük bir kafesin içine.

Şımartılmak garip geliyordu.Onun için güzel sözler sarf edilince, utanıyordu. Kaçıp gidecekmiş gibiydi, gözleri hep kapıda...

Kadın kapının önüne dikilmiş "gitme" diye haykırıyordu ama adam kaçmak istiyordu. Korkuyordu...

Adamın gözleri kapıda, ama kendi kadının yanı başındaydı. Kadını bırakıp gitmiyordu ama gözlerini kapıdan ayırmıyordu...

Adam bir kapıya baktı, bir de kadına...

Kadın, sevgiyle sıcacık sardı, adam kaldı..

Kadın haykırdı, "kocaman yüreğinle, sımsıcak gülüşünle, utangaç tavırlarınla, içinde kıpırdayan uslanmaz çocukla hoş geldin dünyama... "

Adam baktı ve arkasını dönüp, usul usul uzaklaştı...

Kadın sevmek ve sevilmek istedi "Hoş Geldin" dedi, adam sevmek ve sevilmek istedi ama "Mecburum" dedi ve gitti...