Gel. Gel hadi...

<ı>Her çocuk biraz sevgilidir aslında…

<ı>Her sevgili, biraz çocuk!

Büyüyüp kazık kadar olsalar da…

Biz farkına varamadan daha.

Esip, yağıp, gürleseler de…

Ele güne karşı ulu orta.

Burunlarından solusalar da öfkeyi

Ortalığa döke saça…

En haşini, en gaddarı

Haytası bile…

Süt dökmüş kediye döner

Bir iki dokunuşta…

Dokundukça gevşer,

Gevşedikçe dokunur.

Anlatmasına gerek kalmaz,

Meramı gözünden okunur.

Hadi sev beni der, sev adeta…

Sevmelerim yeni bitti.

Hadi yürü Bağdat’a…

“Desen de” …

Ne Şam’dan anlar, ne Bağdat’ tan,

Ne kaysıdan, hurmadan.

Ne vardan anlar, ne yoktan,

Ne temmuzdan, sıcaktan.

Penceremde bir kuş var,

Nara atar durmadan.

Gittikçe sokulur,

İttikçe sokulur,

Yılışır, yaltaklanır.

Sanırsın ki bahar gelmiş

Hırıldar, kostaklanır.

Fıydırıp atasın gelir fersah fersah öteye...

"Buzullara atsan ne fayda"

Göz açıp kapayıncaya kadar hooop….

Amerika gibi kucakta.

Gel dersin, gel.

Gel ömrümün varı,

Gönlümün harı,

Gözümün nuru,

Başımın tatlı belası…

Gel gündüz düşüm,

vazgeçilmezim,

Tüm zamanlarımın sevimli hortlağı.

Gel!

Gel al şuradan,

sevgi dağarcığımdan,

ne istiyorsan.

KDV si içinde

Vergisi de cabası…

<ı>
“Bütün çocuklar sevgilidir,

<ı>Bütün sevgililer çocuk aslında biraz.

<ı>Bu hengamede, bize düşense...

<ı>Sevgi, saygı, biraz da naz” !