Var mısın? Yok musun?

Gözlerin vatanımsa, düşlerin yurdum

Gülüşlerin düşte babil, ellerin bereketim

Cehenneme bilet kesmek olsa da seni düşünme bedelim

Ben o cehennemin içinde ömür boyu…

Asker olur beklerim.

Yeter ki sen sen ol.

Lakin işgal altındaysa toprakların

Tadın tuzun yoksa

Yavan aşsa yediklerin

Ve sen hala sesini çıkarmıyor,

çıkaramıyor,

eyvallah çekiyor,

yemek zorunda kalıyorsan sofrandakileri…

Cennetim olsan da…

Kılımı kıpırdatmam.

Değmezsin!

Ama dersen ki varım

Dersen ki savaşırım

Dersen ki bu vatan bizim

Bu yurt ikimizin

İşte o zaman! …

Seninleyim.

Topla, tankla, tüfekle ve tabii ki yürekle...

Hemen yanında, yanı başında olurum.

Ve işte o zaman…

Sen ve ben

Ve güzel düşlü çocuklar

Yarına inançla

Yarına umutla

Yarına sevgiyle bakarlar.

Yumuk yumuk elleri,

Çelikten bilekleriyle

Yarını yeniden yeniden doğurur

Yenibaştan yoğururlar.

Güçlü…

Ve kendinden emin.

Var mısın? Yok musun?

Varsan…

İşte buradayım!

Karşında…

Yoksan! ...

Güle güle...

Yolun açık olsun!