Çoktan vazgeçtim herşeyden. Eşten dosttan, akrandan, yarenden yardan. Kalabalıklar arasında yapayalnızım. Çerçevede bir resim var hala siyah beyaz lakin ben miyim değil miyim seçemiyorum. Herşey bo..
Siluetimi görüyorum sırçalı camda. Yatağın üzerinde dizlerimi karnıma doğru çekmiş, büzülmüş kalmışım ana rahmindeki gibi. Kıpırtısız yatıyorum öyle. Gözlerim pencereden dışarıya, gökyüzüne bakar..
Anlaşılmayı beklemekten çoktan vazgeçtim. Geç de olsa anladım ki yaşadıklarımı bir tek ben bilirim. Anlatsam da dinler gibi gözüküp dinlemeyenler, dinleseler bile üstün körü dinleyip geçenlerle do..
Mekân mı? Olayın nerede geçtiğinin ne önemi var. I.KİŞİ: Bugün de hava yüreğim gibi kasvetli, kapalı ve parçalı bulutlu. Bu günlerde geçecek elbet. Güneş doğacak, içimi ısıtacak. Hayat..
Mahallenin deli kızı saçlarını maviye boyamıştı. Boyamıştı işte herkeslere inat olsun diye. Deli deyip arkasından alay edenlere inat. Onlar ki akıllı olduklarını sanan zavallılar. ..
Çığ gibi büyüdü yüreğimdeki sıkıntılar bugün. Zaten kaç gündür süregelen bir usanmışlık hali var üzerimde. Silkelenmeli, sıyrılmalı diye yineliyorum ama yakamı bırakacağa benzemiyorlar. Girdaplardan..
Ne büyük saadetmiş çocukluk günlerimde yaşadıklarımın yüreğimde uyandırdığı sıcaklık. Tramvayın vagonuna asılıp da seyahat etmek bir duraktan diğerine. Horoz şekeri yalamak, leblebi tozuyla hapşırmak..
Hep geleceğe dön yüzünü geçmişe takılıp kalma denir akıl verilirken. Akıl veren çok olur da ekmek veren olmaz ya. Yani sıklıkla duymuşuzdur buna benzer cümleler. O cümleler ki kulaklarımda çınlıyor, ..
İçimde yaşlı bir beden taşıyorum sanki… Elden ayaktan düşmüş bir beden. Artık bastonuna bile dayanarak yürümek istemiyor canım. Öylece oturmak ya da uzanmak hissettiğim. Ne kadar da yorgunum. Kolumu k..
MELANKOLİ“Beni en güzel günümdeSebepsiz bir keder alırBütün ömrümün beynimdeAcı bir tortusu kalırAnlayamam kederimiBir ateş yakar tenimiİçim dar bulur yeriniGönlüm ..
Ankara'da doğdum. İlk, orta, lise ve üniversite eğitimimi Ankara'da tamamladım. AÜİF iş idaresi b..
