ABD'nin krizden anladığı, bizim asla anlayamadığımızdır

Karl Marx günümüzde yaşıyor olsaydı, "Yaratıcı Kapitalizm" çağrısı yapan Bill Gates'e “Kapital'deki hangi satırları gösterirdi?

Belki de Bill Gates o dönemde yaşasaydı Marxo Soft'u yaratırdı?

Bir döngü bu…

Ne kadar düşünürseniz düşünün, tekrar düşünmek üzere yine başa dönersiniz. Ne uzarsınız ne de kısalır. Yeniden hep yeniden, baştan hep baştan…

“Amerika ile yapılan savaşı Saddam kazansaydı durum ne olurdu?” türünden bir soru bu. Sahi o savaşı kim kazandı? Barzani mi? Kimse kim! Konumuz bu değil.

Gates, geliri günde 1 dolardan daha az olan 1 milyar insana yardım elini uzatmaktan söz ediyor.

Kapitalist Gates! Yardımdan!

Yardım edelim diyor. Kar yaratırken eşitsizliklere çare bulalım diyor. Durumlarını düzeltelim, böylece alım gücünü artırırsak katma değeri yüksek ürünler satarak daha çok kazanabiliriz diyor.

Diyor da diyor.

Yani, dünyanın birikimlerini yine sömürelim. Küreselleşelim, ama daha usturuplu sömürelim. “Böyle göz göre göre ayıp oluyor yani” anlamına gelecek bir şeyler söylüyor.

Bırakmıyor teknolojiyi.

Afrika ülkelerinde geleneksel üretim tarzı tarıma yüzde 70’e yakın destek vereceğini söylüyor. Ardından, söylendi ya bırakmıyor teknolojiyi, Yahoo’ya 45 milyar dolar öneriyor. Sat kendini bana diyor. Yahoo görüşüyor ama kendini satacak rakamı yakalayamıyor.

Üstüne bir kriz…

Bir bardak su…

Gelsin devlet yardımı.

***

ABD, ekonomik açıdan süper güç olma niteliğini yitirebileceğinin konuşulduğu günümüzde, siyasi olarak da gücünün sarsılabileceği var sayılarak korunma önlemleri alıyor.

Bankalarla, Citi Bankla.

Microsoft’la, Gates’le.

Gazetelerle, Washington Post’la.

Nasıl bir önlem?

Tepki vererek.

Bush ile Irak’a, Afganistan’a giriyor. Onu orada bırakıp, Obama ile ABD’ye dönüyor.

Ilımlı İslam, Büyük Orta Doğu projesi, geleneksel üretim tarzına destek bu tepkilerden sadece bir kaçı… Seçimlerle ve Davos’ta birlikte ruhuna Fatiha okunuyor. Hamas yardım/yakınlaşmalarıyla Ortadoğu’nun yeni lideri de belirleniyor: Mısır.

Görüldüğü gibi tepki, Bush’tan sonra da şekil değiştirerek devam ediyor. Daha yumuşak, daha ahlaki, hiçbir dini söyleme dayanmadan, dayananları ise diplomasi söylemiyle ayıklayarak…

Kriz genişliyor.

Daha da genişleyecek.

Çünkü kısa vadeli süreçte karşı tepki vererek endişelerinden kurtulmak isteyen bir gücün, toplumsal patlamaları, toplumsal oyalamalarla dahi gidermeye hazırlıklı olmayan toplulukların üzerine çökeceğinin aşikâr olduğu gün, bugündür.

Çünkü kendinde olmayanı, hamdolsun kendi eliyle yarattığı kriz ona verecektir.

Ve daha bir sürü çünkü…

En büyük ihraç ürünü darphanesinde basılan dolar olan bir devletin ekonomik krizden anladığı, bizim asla anlayamayacağımız şey değil midir?