Abstre

Ben bir korkağım, kendi kelimelerimden bile ürken bir ahmak..!! Hayatımı kaderin acımasız ellerine mahkum ettim.. Sorumluluk almak hiç bana göre değil..!! Kendimden bile kaçmaya çalışırken "Beni Sev" diyen kadınları hüsrana uğrattım.. İstemediğimden değil, ölü toprağını üstümden atamadığımdan.. Yaptıklarım, yapmamam gereken şeylerdi başka nasıl davranacağımı bilmiyorum..

Uzun süreli yalnızlıklardan, içtenlikli duygulardan, iki de bir etrafımı saran sevgi düşüncelerinden korkuyorum..

Bazen insanları eğlendirdiğim için yanlarında kalmayı başardım, kimi zamansa tuhaf görünümüm sayesinde ilgi çektim.. Kimseye yakın durmuyorum; çünkü birini hayatına almak terk edilmeyi bekleyişin başlangıcı oluyor.. Bir kez kaçar uçurtman, sonra gökyüzüne küser insan..

Herşey yalnızlıkla başladı, filozof bilgeliğinde bir çocuk hayatı yaşıyorum.. Sokakta yalnız yürürken kendi gölgemden ürküyorum.. Hepiniz zannediyorsunuz ki odamda güvendeyim.. Cesur olmak için yapabileceğim hiçbir şey yok.. Benim için tek uğraş var; zamanın içinde kendimi bulmak bu yüzden hayatı değil anlamlarını yaşıyorum..

Bu da bir tür reddediş işte..!!!