- Kategori
- Deneme
Affedin ama unutmayın..

Affetmenin ne olduğunu cesur insanlar daha iyi bilir. Cesur insanlar affedici olurlar.. Korkak insanların tabiatında af diye birşey yoktur.
Affetmek oldukça zor ama sonrasında çok keyif verici bir eylem olduğunu anlıyor insan. Aptal insanları sürekli affetmek de doğru değil bana göre çünkü affettikçe aynı hataları tekrarlar ve daha ahlaksız olur.
Affetmek erdemliktir, zira yapılan olumsuzlukları unutmak anlamına gelmez.
Feodal ilişkilerden gelişen bir toplumuz. Son yıllarda serbest piyasa ekonomisinin getirdiği bireyci anlayış sonucunda akrabalık, dostluk hatta aile içi iletişimsizliklere yol açmış ve bireyler arasında kıskançlık, çekememezlik hatta bireyleri vicdani sorumluluklardan uzak tutmuştur.
"Efendim düzen böyle yürüyor, düzenle aynı paralelde yürürsem daha kazanırım, düzenle birlikte olursam daha güçlü olurum" felsefesi tamamen yanlıştır.
Düzen dediğimiz şey sadece bir yönetim biçimidir. Önemli olan insan ilişkisini bozan bu ekonomi modelini iyi algılayıp insani davranışlarımızdan ödün vermemektir.
Güç, yaptığımız meta yatırımlarında değil, kurduğumuz insani ilişkilerdedir. Güç, önce insan olmakta dır. Akıllı olmakta dır, insaflı olmakta dır, namuslu olmakta dır..Bu üç güzellik insanda mevcut olduğu zaman meta değerlerini kazanmasını da bilir, nasıl kullanacağını da.
Feodal ilişkiler sürdüğü sürece toplumda gelişme olamayacağını düşünenlerdenim. Kırsal bölgelere baktığımızda en çok o bölgelerde olumsuzluklar yaşandığını görmekteyiz. En çok akrabalar arasında çekememezlıkler, kıskançlıklar yaşandığına şahit oluyoruz.
Bütün bu olumsuz durumların yaşanması, toplumun eğitim düzeyinin düşük seyretmesinden kaynaklandığını da söylememiz gerekiyor.
Bir, meta çıkar ilişkilerden dolayı sizi mağdur eden kişiyi affetmeyi düşünürsünüz, bir de yıllara dayalı dostunuzdan olumsuz davranışlarından dolayı sizi üzdüğü ve kırdığı için affetmeyi düşünürsünüz.
İkisini de af kapsamında değerlendirilebilir. Özür dilendiğinde affetmek gerçekten de erdemliktir. Ama özür dilenmedikçe ve sürekli size aynı benzer olumsuz davranışlarda bulunan kişiyi sık sık affederseniz, kusura bakmayın biraz aptal olursunuz.
Küçük bir anektodumu anlatayım.. Lise yıllarımda beş yıl Okul kütüphanesinde Başkanlık yaptığım dönemde yanıma aldığım çocukluk arkadaşım ve akrabam, gizli entrikalarla Başkanlığımı elimden alıp kendisini Başkan seçtirmiş ve ne olduğunu bile tartışamadığım gizli düşmanlığın arkasından uzun yıllar ilişkimi sürdürüp, geçtiğimiz Şeker bayramında, bir dostun yapmayacağı hareketi yaptığı için hayatımdan çıkardım. Zor oldu ama rahatladım,çok rahatladım..
Siz siz olun, affedin ama unutmayın..