Aklım nereye gidiyorsun....

Ne kadar akıllı olursanız, olun bir gün gelecek aklınızın size yetmediğini göreceksiniz!

Ama ben çok zeki bir insanım, bu durumun üstesinden nasıl gelemiyorum diye de düşünebilirsiniz!

Vakit kaybetmeden bir psikologa gidip doktorcum bana neler oluyor, yoksa aklımı mı kaybediyorum diye de düşünebilirsiniz!

İşinize, eşinize, b ütün sevdiklerinize duyarlı da davranamaya bilirisiniz!

Unutmayın ki siz bir insansınız!

Bir robot, bir makine, bir bilgisayar değilsiniz!

Çok sevdiğim, yorucu ve aynı zamanda adrenalini yüksek bir işim var, ama öyle anlar geliyor ki, az önce yukarı da saydığım sebeplerin hemen hepsini düşünür oldum.

Daha sonra kendimi sorguladım, acaba benim gözümü çok para kazanma hırsımı bürümüştü?

Hayır böyle bir şey olamazdı, samimi bir dille söylüyorum para benim için sadece araçtır!

İşletmemin, mesai arkadaşlarımın, evimin, benim temel ihtiyaçlarımı karşıladığım bir araç.

Peki neydi mesele, neden bu kadar yıpranıyordum.

Neden kendimi yiyip harap ediyordum.

Neden mideme kramplar giriyordu.

Neden sinir sistemim çökmüş ve ben çabuk sinirlenir hale gelmiştim.

Ne yapmalıydım, psikologa reçete yazdırıp onlarımı kullanmalıydım.

Mazeretim var asabiyim ben mi demeliydim.

Çalışkan Adem’ e yakışırımıydı bütün bunlar.

Hayır, olmaz yapamam, ben bu kadar çözümsüz olamam, basit düşünemem.

“Basit düşünen insanlar, basit yaşarlar, basit ölürler”

Ben çözüm üreten bir insandım.

Mazeret benim hayatım da olmamalıydı.

Yapılması gereken tek bir şey kalmıştı.

Yine bana ait olan, başarılı olmam da etken olan aklıma müracaat etmek.

Ve her zaman ki gibi aklım bana yol gösterdi.

Sabır, sabır, sabır dedi.

Sabrediyorum, öğretiyorum, yol gösteriyorum, başarıya gidiyorum.

varmı peşimden gelen????

Resim: www.rockdays.net