Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Ocak '12

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Alfa Hatun

Alfa Hatun
 

Alpha Kurt Anne ve yavruları. Resim int. alıntı


Yaşamınız boyunca; kim bilir ne değerli armağanlar almışsınızdır.

Hatırladıkça içinizi titreten; yüreğinizi yumuşatan, dudaklarınıza tebessümler konduran cinsinden armağanlar…

Sizin hiç olmadı mı?

Üzülmeyin, Allahtan ümit kesilmez.

İnanın bana; temiz kalbiniz ve düşünceleriniz sayesinde istediğiniz köşeye kurulabilirsiniz.

Ben dünyayı anaç gözlerle izliyorum çünkü bir anneyim.

Düşünce kirliliğinden ırak olmaya özen gösteriyorum; tüm anneler gibi…

Yüce sistem: Daha etkili olsun diye mi bilemiyorum.

Hesabı icabında evlatlara yükleyebiliyor.

Evlatları olanlar bilirler; evlat her ne yaparsa yapsın; evlat sevgisinin yoğunluğu: Kıvamını koruyor.

Annenin: Oğlundan ya da kızından söz ederken “iyi çocuktur, kötü alışkanlığı yoktur.

Çalışkandır, işine eşine sadıktır ama şu fevri halleri olmasa, o ince hassasiyeti suskunluğu, taviz vermesi yok mu” gibi tespitleri olabilir.

Serzeniş ve övgü yumağı şeklinde…

Sevgiden, saygıdan, gelenek görenekten mi nedir; evlatlar: Ebeveyn hakkında  gerçek düşüncelerini: uluorta sergilemekten imtina ederler.

Ediyorlar mı?

Demokrasinin hüküm sürdüğü çatıların altında durum farklı olabilir.

Dün akşam: Konuklarım oldu. Konuklar arasında oğulun kız arkadaşı da vardı.

Mutfakta: Kahve pişirirken; oturma odasında “Özel günlerle” ilgili konu hararetle tartışılıyordu.

Söz sırası oğula gelince; kulak kabartmadan edemedim.

“Babam: Çok alıngandır, çabuk küser; eleştiriye pek gelemez. Yengeç burcunun tipik temsilcisi; haddime düşmüş ise babalar gününü kutlamayı unutuvereyim.

Arkadaş; yandı Keremin arpa tarlası; benimle haftalarca konuşmaz”

Kız arkadaşı: “ Sen de unutma sevgilim, senede bir gün katlanıver gitsin, bak ben hiç unutuyor muyum?”

“ Hesaba katmadığın bir şey yok mu canım? Benim babam Avusturyalı; Türkiye’de yaşıyor ve çalışıyor; bense Almanya’da; dikkatini çekerim. Sözünü ettiğim ülkelerde “Babalar günü” Farklı tarihlerde kutlanıyor.

Bazen tarihleri birbirine karıştırıyorum. Türkiye; Avusturya; Almanya Babalar günlerinden birine denk getirir kutlarım derken, bir bakıyorum iş işten geçmiş oluyor.

Anneler günü; Bayram seyran, doğum günü vs. Unutmuş olsam dahi annemin gıgı çıkmaz.

Umurunda olmaz.(Nasıl olmaz be evladım)

Benim Anam “Alfa Hatun” Ufak tefek unutkanlıkları olgunlukla karşılar ve küsmez. Babam Alfa Hatunu sayesinde gözü hiç arkada kalmadı ve dilini, huyunu suyunu bilmediği bir ülkeye rahatlıkla demir attı lâkin doğru söylemek gerekirse Alfa Hatunlar da kolay lokma olmuyorlar hani…”   

Duyduklarımdan sonra konukların gitmesini dört gözle bekledim.

“Alpha-Alfa” Meselesini araştırmam gerekiyordu.

Araştırdım. Ne bileyim ben; hoşuma gitmedi değil.

Alfa: Tarihçesi, anlamı, alfabe, beyaz, boz kurtlar…

Oğulun “Alfa Hatun” Yakıştırması mutlu etti işte…

Süslü bir paketin içinde değildi belki…

Hakkımdaki düşüncelerini rahatlıkla dile getirebilmesine sevindim.

Ummadığım hayal edemediğim bir armağan misali…

Hayır, canım küsmedim tabii ki.

30 Ocak 2012 Pazartesi

Alev Meisel/Berlin

 

 
Toplam blog
: 584
: 853
Kayıt tarihi
: 01.03.07
 
 

Dinleyenin olmadığı yerde anlatmanın önemi! Nasıl YAZAN oldum. 'Yalnız doğar, yalnız göçer' eskile..