ANLATABİLMEK

Normal 0 21 false false false MicrosoftInternetExplorer4

Konuşur, konuşursun dilinde sakallar uzamış gitmiş kilometrelerce. Bazen de susar kelimelerin, küskünlükler getirir bu suskunluklar beraberinde. Beklersin ne zaman dile gelecekler tekrar diye. Tutsak olur kelimelerin seninle birlikte. Yazarsın aralıksız, görünmeyen kalemlerle beynine. Gelmişi-geçmişi, olmuşları-olacakları, nedenleri-ihtimalleri, anasını-babasını, …

İliklerine kadar işler soğuk, kasıklarına gaz dökülüp yakılmış gibi sancılar girer aralıksız, yine de konuşmaz ellerin gözlerinle birlikte. Konuşmayı bilmediğinden değil, bilir kadere karşı konuşmak bile anlamsız. Anlamsızdır keşkeler olmuşların yanında, olacaklar da endişeler doldurur yaşanan mekanlara.

An gelir biter bekleme süren. Özgürleşir kelimeler yazdıkça. Yeterince büyümüşsen anlatabilirsin hayatı kelimelerinin aracığıyla. Doğru mudur anlattıkların? Kişiye göre değişken. Anlatabilmek de bir çeşit özgürlüktür ve en güzeli herkes anlamasa da anlayabilmektir en fazla kendini.