Aralık

İsmi bile ne kadar soğuk. Ama ne kadar severim aralığı, tahmin bile edemezsin. Geceleri tek bir yıldız bile göstermez bana aralık, gündüzleri bir parça güneş ardından yağan lapa lapa kar... Rüzgarı bile soğuk eser, korkarsın dışarıda iki adım atıp da aralığın tadını çıkartmaya. Ama ne kadar seviyorum şu aralığı, tahmin bile edemezsin. Yılın son ayı aralık; aralık bittiği vakit o sene de bitiyor. Takvim yaprakları bile dayanamıyor aralığın karşısında, en sonunda tükeniyor. Ama bilmiyor ki aralık, çekip kopardığı her takvim yaprağında kendini tüketiyor aslında. Bitme demek istiyorum aralığa, daha yeni başladın. Ama o diyor ki; eninde sonunda biteceğim, geçip gidecek içimdeki 31 gün birbiri ardına, bir bakmışsın ki ben yokum artık bu diyarda. Kimisi kutlayacak gidişimi yılbaşı diye, pek sevmez kimse beni. Ama ben seviyorum seni aralık, soğuk rüzgarların ciğerime doldukça öksürsem de ben seni çok seviyorum. Sana bitme demek saçma olur belki, bilmiyorum. Ama bil ki, bir gün bitersen eğer sen, senle beraber şu koskoca sene de tükenip biter. Takvimdeki yapraklar tükenince, sen gideceksin ya hani... O koskoca sene de dayanamaz sensizliğe. Soğuksun, rüzgarın ve karın yüzünden yürünmüyor iki adım bile sokaklarda. Geceleri yıldızların görünmez, sabahları bir parça güneş ardından lapa lapa kar. Ama tahmin bile edemezsin, seni çok seviyorum aralık. Ne olur bitme...

KınıX \ ?B