Ardından

Bir okyanus varken ayaklarımın ucunda
Yalnız bir damlanı bıraktın yaşananlarda

Öksüz desen değilim yetim desen değilim
Ama bir yalnızlık ki bu ben kendimde değilim

Ne yeşil yeşil gibi ne mavi kendi tadında
Gökkuşağı bile küsmüş gibi bakıyor bana

Yaşanılacak olan buymuş demek derken kendime
Her itiraf bir bıçak oluyor vurduğum bedenime

Hala görüyor gözlerim duyuyor kulaklarım
Her şey  yerinde hatta fazlasıyla duygularım

Meğer ben şimdi yaşamaya başlamışım ardından
Her saniye hislerimde yaşıyorum en ağırından

Vakit yavaş gidiyormuş ben senden görmemişim
Sen gittin ya şimdi kalktı bütün engellerim

Acıysa en acısı kederse kederin en zirvesi
Yerden kalktı yükseklerde hislerimin efendisi

Baş döndüren bir tepenin ucundaki kayadayım
Biliyorum zihnimin en kara zindanındayım

Yerlek ıslak ayağım çıplak eski gücümden uzaktayım
Ha düştüm ha düşücem bu boşluğun çok yakınındayım

Bir ruh kaldı teslim edilmesi gereken Yaradana
Kabul edermi bilmem paramparça bir ruhu acaba