Aşk-Boşluk-Nefes

Sana bakıyorum gün batımım

Aramızda boşluk var

karşımda kırmızının... bulutlara sıçrayan sisi içinde seni izliyorum

Huzur içinde doluyorum bu mehtapta sessizce 

Üşüyorum sıcacık sana

Sonra birden...düşünceler...yorumlar yağıyor aklıma...

Neler geldi geçti bu seyir içinde, düşüncenin tufanı ile...

...ve içinde korkular serpiliyor turuncu kırmızının üstüne

Nefesim ve boşluğum düğümleniyor birden

Neden düşünceler araya girdi bilmiyorum

mekanik bir hal alıyor gün "bahtsız" batıyor;

resimler etrafa dağılıyor bilmiyorum...

gözlerimin içine sıçrıyor

kızılca kıyamet tuvalın içindeki 

bulutsu bozulmalar...

Sarmalıyor.

Karanlık basıyor 

gözlerime

Ve düşünceler şeytan ayetleri gibi

çöküyor beynimin bulutu içine...

Dur dinle...Sen düşünce değilsin

Gün batımı güzelim.

Anlık kalp atışımın izinden gidebildim kadar

seni biliyorum içtenlikle

ve

düşüncelerimim girdabindan bir kurtara bilsem

şu Kutsal beynimi...

Ah nelere kadir olurum ermiş Yunus gibi

sessizce...izlerken seni.

Dinle

Yüreğim haber verildiğini söylüyorum

kurtara bilirsem beni 

 herşeyi kafamdan boşalttığımda

İşte mehtabım da bulurum seni

Nefesini yeniden dinliyorum çimensi dokunuşu

göksümün üstünden kızılcalar esiyor

sırıl sıklam seni dinliyorum

Sen güneş olursun, ben kırmızı turuncu

Not: aşkı özgür kılmak için, koşullu düşüncelerin hafizamizda edindiği çukurlarından kurtulmalıyız.

Aşkla aramızda sadece nefes ve boşluk olmalı