- Kategori
- Şiir
Aşk ve ölü zamanlar felsefesi

Bu benim derin gizim:
Yorgun geceler alır koynuna
Yorulamayan düşlerimi.
Bir gurup vakti olsa da vuslat
Güneşler koksun isterim...
Safirden gözlerini öpmek isterim;
Uzak bir ihtimal olsa da...
Çıkıversen
Yaşamın rahminden
Bir buğday başağı kadar,
Bir buse gibi bana sunduğun
Dizeler olmak isterim...
Ilık bir kan ırmağı dolanır iliklerimde
Sabrımın prangasına vurgun...
Kopsun ki bana gelesin!
Kopsun ki ben gelem de
Ayrıntılarında çoğalam...
Yorgun bir iskelede soluklanır/
Casına senin olmadığın...
Bir kıyı kentinde beklemek
Ve dallarına çiçek çiçek asılıp
Şafaklara çentik atmak isterim...
Bu benim derin gizim...
O yorgun gözlerindir,
O yar kokulu sözcükler.
Buram buram tütüyorlar
Zamanın delifişek kalbinden.
Bir gündüzsefası,
Bir kahkahaçiçeği
Yarınlarımın yeşil rengi olan...
Çatlamayı bekleyen nar gibi
Yaşlı bir durakta bekliyorum.
Ve erimekte zaman.
Ve ben tozumaktayım...
Büyümeyi beklemekle
Ölmeyi beklemek aynı kulvarda
İki derin felsefe...
İki sesli anlam seremonisi...
Ölmek ve yaşamak:
Seni sevmek
Ve seni özlemenin
En derin felsefesi...
Bu benim derin gizim...