Aşk

Ey AŞK yakarsın sana tutulanları,
Hem de cayır cayır, kül olur da içleri,
Sahte gülücüklerle dolar yüzleri...
Kimseye dertlerini anlatamazlar,
Anlatsalar da anlamayacak kimse
Anlatırken sözcükler yetersiz kalacak.
Anlıyormuş gibi yapacaklar sadece.
Ona anlattıklarında o da aynını yapmıştı çünkü...
Tutar içinde derdini süresizce..
Yanıklarına merhem vardır ama nerededir?
Yoktur uzaklardadır bazen,
Bazen de yakınında çok yakınında..
Ruhunla bütünleşemeyen AŞK
Aslında hep uzaklarda değil midir?
Tam geçti izi kapandı derken,
Küllerinden yeniden doğuverir AŞK
Bazen aynı kişiye, bazen de hiç ummadığına,
Hem de zamansızca..
Ne kadar tuhaf değil mi?
Tuhaf olduğundan mıdır adı AŞK,
AŞK olduğundan mıdır bize gelir tuhaf?


www.facebook.com/Kubra.TUNA  

01.06.1989