Aşka dair (suskunluk orta yerde)

Düşünsem de olur düşünmesem de
Sussam da olur bağırsam da
Ha gökte, ha yerde
Fikrim hep o yerde

Hür olmak mı?

Olsam da olur olmasam da
Aşırı uçtayım aşırı uçta
Uçurumlar korksun derinliğimden
İbadet etsin Allah aşkıma

Gök gürüldesin, gök yansın
Kül olsun
Kül, serpilsin, serilsin
Yığılsın yorgunluğuma

Volkanları sustururum
Irmakları dondururum
Doğmadan ölürüm
Ve hiç yoktan doğarım

Gülmeden yankılanır kahkahalarım
Kulaklar uyuşur
Ates fışkırırım
Ve patlar volkan
Ve akar ırmak
Doğarlar
Doğarlar ve ölürler
Ve yine doğarlar

Aşırı uçtayım, aşırı uçta
Uçurumlar korksun derinliğimden
Ibadet etsin Allah aşkıma

Krallar, padişahlar, çarlar
Kudretimle saltanat kursunlar
Gök yansın
Gök tutuşsun
Serilsin, serpilsin
Yığilsın yorgunluğuma

Ve göçerim sonra aşırı uçtan
Taaaa orta yere
O suskun
Ben suskun
Suskunluk orta yerde

Okan Tınmaz / 1996 Berlin

Düşünmeden olmaz ki
Susarsan olur belki Öylesine almış seni
Bu nasıl bir mekân ki?

Hamlet gibi olmak ile olmamanın arası
Diye düşünmeden özgürlüğü seçmişsin
Ne olursa olsun deyip,
Bu diyardan geçmişsin.

Varsın kopsun kıyamet
Çare bulunur elbet
Nelere göğüs germedin
Sen gel şimdi de sabret.
İster baş, ister orta, ister aşır uçta İstemeden gideriz biz oraya sonuçta…

Ütopik 30.01.2008

Gök gürüldedi gök yandı

Ben kül oldum, ben yığıldım, ben yoruldum
Ve ben duruldum
Orta yerinde durdum bu mekânın
Uçurumlar düştü içime
kendimi buldum uçurumların içinde.

Krallar gördüm
Padişahlar, çarlar gördüm
Ve donmuş ırmaklar
Patlamış volkanlar
Yıkılmış ve yeniden kurulmuş saltanatlar

Ve kahkahalar duydum, susan kahkahalar
Sil baştan sevdaların zamanında yankılan
Yeni diyarlarda yanan eski yangınların külü...
Yaşama sevincimin yegâne gülü
Aşka dair...

Okan Tınmaz

31.01.2008