Aşkın bin hali...

Ey Aşk söyle bana sen nasıl bir şeysin?

Ne tarifler yapılır bu aşk için, ne yazılar yazılır çizilir. Ama gerçekten ne olduğunu kimse açıklamayaz. Çünkü herkese göre değişir aşkın tarifi. Yaşandığı yere, zamana, karekterlere göre şekiller alır ve kişiselleşir. Yaşadığımız duygular ortak bile olsa, buna Aşk dense bile aslında herkese göre çok özeldir.

Mesela beni çarptığı gibi kimbilir kaç kişiyi de sabahın köründe çarpmıştır? Yada bütün gün dizlerimin titremesini yada kulaklarımın kıpkırmızı olmasını kim bilir kaç kişi yaşamıştır bu güne kadar?

Aşkın huyudur bu; hiç haber vermez gelirken. Sinsice yanaşır yanına ve hop içine alır seni. Daha “dur ne yapıyorsun” demeye kalmadan, mantık denen o kavramı ortadan kaldırır ve gelir onun yerine çöreklenir kalır. Mümkünse bir süre gitmez ve kendini kabul ettirine kadar bekler.

Sonra neler mi olur? Hemen söyleyim; mantık seyahate çıktığı için hiç bir kararınızı mantıklı bir şekilde veremezsiniz. Sonra ver elini çılgınlıklar. “Bu asla yapamam” dediğiniz herşeyi yaparken bulursunuz kendinizi. Birden ayaklarınız yere basarken bir bakmışsınız aslında uçuyorsunuz. Tabii birde yüzünüze yerleşen o sırıtmayı unutmamak lazım.

Tabii uykusuz geceleri, görülen rüyaları daha anlatmadım...

Efendim ilk heyecanmış gibi yaşadığım aşkımdan ilk izlenimlerimi aktardım sizlere, eğer benim bu aptal aşık halim devam ederse ki etsin, sizlerle paylaşmaya devam edeceğim.

Sevgiyle kalın....