Aşkın Hatırına...

Bilmezsin;

yaşadığım her yerde ama en çok bu şehirde özledim seni…

En çok bu şehirde ağladım kana kana, geceler boyunca...

Bir sabah senin kollarında uyanmanın hayalini ilk bu şehirde kurdum...

Hiç beklemediğim bir gün çıkıp geleceğini düşleyerek, burada sarıldım umutlara...

Bilmezsin;

hayatın soysuz karmaşasında  en çok seni düşünerek nefeslendim bu şehirde... 

En çok bu şehirde, en çok Eylül'de…

Yine Eylül, yine  aklımda-yüreğimdesin işte, en sevdiğim şehirde…

 Akdeniz kokulu bir meşk akşamında, seni söylüyor hicaz şarkılar dinle

ve mehtapla aydınlanan avare bulutlardan gülümse bana, haydi!..

Bilmezsin;

en çok  bu şehirde bekledim seni

ve çaresiz bir boyun eğişle bu şehirde unutmak istedim ama olmadı-olmuyor işte!..

Gelmeyince,  beklemeyince, hele unutunca hiç olmuyor!..

Sen zihnimde-içimde, sen hayallerimde olmayınca öyle eksiliyor ki bu şehir!..

Bu yüzden  yine bağışlıyorum seni, her Eylül olduğu gibi; tüm gücenikliğimin inadına,

ama bu şehrin hatırına, AŞKın HATIRIna bir daha, bir kez daha!..

****