Atatürk'ü an(la-ma)mak

Yüce Türk Ulusunun, onu tarihten silmek isteyen sömürgeci güçlere direnebileceğini gösteren ve Türkiye Cumhuriyeti’ni kurarak, varlığını uygarca sürdürmesini sağlayan Büyük Önderimiz Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ü, 1938 yılının On Kasım sabahı, sonsuza dek yaşayacağı YÜREKLERİMİZE uğurladık.

Aradan yetmiş üç yıl geçti. Artık ON KASIM’lar yas günü değil, ATATÜRK’ü anma ve anlama fırsatı olarak değerlendiriliyor. “ANMA” kısmında oldukça başarılıyız da, “ANLAMA”ya gelince, benim aklıma elimde olmadan bazı sorular takılıyor...

ATATÜRK’Ü ANLAMAK ne demektir?

Ne düşünür ve ne yaparsak, ATATÜRK’Ü ANLAMIŞ oluruz?

Belki de içini doldurmamız gereken ilk sorular bunlar. İnanıyorum ki ATATÜRK de, anılmak yerine, anlaşılmak ister. Çünkü Onu anlamak, onurlu bir millet olarak varlığımızı sürdürmemizin birincil, hatta YEGÂNE GÜVENCESİDİR...

ATATÜRK’Ü ANLAMAK, şehit ve gazilerimizi örnek alarak, yurdumuzu, Cumhuriyetimizi, kuruluş felsefesine zıt düşen her türlü tehlikeden gerek bedenimiz, gerekse zihin ve yüreğimizle sakınmak, bilinçle esirgemektir.

ATATÜRK’Ü ANLAMAK, Türkiye’mizin tam bağımsızlığı için çalışmak ve ona göz diken dâhili ve harici bedhahlara hiçbir alanda, hiçbir gerekçeyle fırsat vermemektir.

ATATÜRK’Ü ANLAMAK, vatanımızın kaynaklarını, öncelikle ulusumuzun çıkarlarını gözeterek, yine ulusumuzun yararına kullanmaktır.

ATATÜRK’Ü ANLAMAK, umutlu, mutlu bir geleceğe yürekten inanarak, gençliğe yatırım yapmaktır. Çocukları ve gençleri, altyapısı sağlam, okuyabilen, düşünebilen, kendine güvenen bireyler olarak yetiştirmektir.

ATATÜRK’Ü ANLAMAK, aslında vatan ve insan sevgisidir. Türkiye’ye gönül vermek, “Türk’üm” derken gurur duymaktır...

Her On Kasım’da ATATÜRK’Ü ANLAYABİLECEK ve ESERLERİNE SAHİP ÇIKACAK BİLİNCE BİRAZ DAHA YAKLAŞMAK UMUDUYLA...

Aslı Dinçman

İzmir, 09 Kasım 2011