Aydınlar artık uzak varoşlardan

Biraz Türkiye aydınından laflayacağız, bu nedenle öncelikle her haliyle bu değeri üzerinde taşıyan gerçek aydınlarımıza sonsuz saygılarımı sunuyorum. Söyleyeceklerim sözde aydınlara, önce bir soru ile başlayalım; sözde aydın nasıl olur? Öncelikle kendimce yaptığım gözlemlere göre çok şey söyler, her konuda uzmandır ve illede halkını düşünür fakat her nedense gece rüyalarına giren halk ile günlük yaşamında birlikte olduğu halk hep farklıdır. Gerçek haliyle kendini Türkiye'ye aydın diye kanıtlamış değerlerin elbiselerini üstüne oturtmaya çalışır fakat nedense "Bu elbise sana olmamış, boşver herkes aydın olacak değil ya" diyesi gelir insanın.

Anadolu'da gencin biri okumaya kente gider, yıllar yıllar sonra köyüne ağzında piposu, kasketi hafif yana yatırılmış bir şekilde geri döner. Köy halkı okumuş bu aydınını büyük coşkuyla karşılar hatta beyefendinin çamura basmamak için 7 metre atlama rekorları denemesini de yadırgamaz fakat köyü aydınlığa boğacak kadar aydınlanmış genç köylülere uzakta duran ve kendisine garip garip bakan keçiyi göstererek; "Hey köylü yurttaşım bu nedir?" diye sorar. Köylü bu marslı vatandaşın sorusu karşısında donar kalır. Bir ihtiyar öfkeli bir şekilde dikilir gencin karşısına; "Be cahil, şu gördüğün keçidir aha onlar da boynuzları" der ve gider.

Yani aydınımız maalesef bu kadar kopmaya çalışır aslında içinden çıktığı toplumundan. Fakat bir barda arkadaş ortamında öyle ateşli konuşmalar yapar ki bütün halkı yoksulluktan, sefaletten kurtarır. Yani gidin bir varoşta halka "Senin kapı gibi aydınların var" deyin. Doğal olarak onlarda size "Hani nerde nerde" diyeceklerdir. Çünkü aslında biri kendisine yardım edilmesini, diğeri de yardım etmeyi beklerken birbirlerinden hep uzaktırlar. Bir gün bir köylü vatandaş kasketini alıp bir bara, özellikle bir entel bara gitmediği sürece maalesef aydın, aydınlığını alın terlerinin düştüğü anadolu arazilerine, varoşlara götüremeyecektir. Saygılarımla...