Aynı Bozkırın Atları

Aynı Bozkırın Atlarında Farklı Kişiler

Uçsuz bucaksız bozkırda otlayan atlar, yine atlı bir grubun saldırısına uğradı. Ehlileştirilmemiş atlar, at avcılarınca yakalanmıştı. Atları yakalayan avcılar uzun bir uğraştan sonra ehlileştirildi. Bu atlar arasında yavru ikiz bir çift tay vardı. Hep birlikte geziyor, hep birlikte otluyor, hep birlikte oynuyorlardı. Atlar satılacak çağa gelince birkaç grup alıcı ile görüşen avcılar atları satmış hatırı sayılır bir para kazanmışlardı. Tesadüfe bakın ki, ikizler ayrı alıcılara gitmişti. İkizlerden birini bir sarı alıcı, diğerini ise kara bir alıcı aldı.

Aradan yıllar geçti, atlar büyüdü serpildi. Yiğitlikleri, yürüyüşleri ile nam salan ikiz kardeşlerin yolu farklı farklı saraylara düştü. Gün oldu, savaş çıktı. Atlar tabii ki savaşın olmazsa olmazı olduğu zamanlardı.  Kader iki kardeşi yıllar sonra tam da olmayacak yerde cephede karşılaştırmıştı kader işte!

Normal bir ülkede eğitim sisteminden, yönetim sistemine kadar birçok konu şeffaflık ölçütleri kapsamında halkın yararı ve halkın katılımı ile yapılır.

Onur sahibi bir öğretmen Türk ve Müslüman bir ülkedeki yabancı dil kursunda öğrencilere Amerika’daki yaz kamplarında ücret almaksızın hatta üste bin ila iki bin dolar ödeyerek güya sosyal projelerde çalışarak yabancı dil öğrenmesini tavsiye etmez. Ama bu ülkedeki yabancı dil kurslarında bu sıradan, olağan şeylerdir.

Bir ülkede normal şartlarda bilim dili anadili olur. Anadili olur ki, anadilde hayaller kuran birinin sorunları tanımlaması, fark etmesi daha kolay olur. Normal şartlarda herkes aldığı en basit düzeyde bir makinenin kullanma kılavuzu kendi anadilinde isterken, dili bu kadar bozanların bir gayesi olmalıdır.

Teknoloji gerçekten harika bir şey! Teknoloji sayesinde biz de düşünebiliyoruz. Çoğu zaman medyayı ve dünyayı yönetenlerin etkisinde kalsak da kimileri olayların farkına varmaya başlıyor. Eminim ki bu bizim haricimizdeki ülkelerde daha fazla olmalı. Ne de olsa bizdeki aydınlar kelebekler gibi bulutların üstünde uçarken, sıradan halkın seviyesine inemezken, inenler dahi özel amaçlarla indiriliyorken bizde işler çok daha zor. Ama eminim ki, dünyanın birçok ülkesinde insanlar daha fazla düşünmeye, yeniden sorgulamaya başlıyorlar.

Sıradan insanlar, tüm dünyada üzerine binilen atlar olmamalıdır! Ya da olmalıdır ki rahat binilebilsinler…