- Kategori
- Deneme
Aynı zeminin farklı zamanlar fenomeni

İnsan Zamanı beyninde taşır..
İnsanlar aynı zemini farklı zamanlarla paylaşırlar. Kafamızın içine sarmaladığımız "zaman", bireysel tekamülün de nedenidir. Bazen bir araya gelir zamanı kalibre ederiz, "bir" oluruz. Yalnızlık işte kişiye ait "zaman" a döndüğümüz andır ve kendi bahçemizi hep yeni tohumlar ve yeni emeklerle canlı tutarız; yalnızlığımız burada geçirdiğimiz anlardır.. ve bu olmalıdır..
İnsanların organları kendilerine aittir; sadece beyinleri ise küre'ye (Dünya'ya). Bağırsaklarından çıkardığı gaz ancak evi'ni kokuya boğar; beyni ile kükrediğinde ise dünyayı titretebilir; Hitler gibi.
İnsan Kendini her zaman konuşurken, muhabbet ederken ve tartışırken görür. Sinirlerimizin topuzu bazen Çan'a öyle vurur ki, yılların sakinliği bir çırpıda canını çatlatır. Tekamülümüzün ölçütü sinir topuzunun çan'a vurduğu zeminden çıkardığı sesin şiddetinden belli olur. İnsan sinirlerindeki yıpranma tekamül sürecinin yıprandığının da ölçüsüdür. Sukunetle yolculuk tekamülümüzün de ÖLÇÜSÜDÜR.
İnsan sinirini, yaşam kurallarının, evrensel kanunların ihlalinde bozar. Sevgi ve sukunetle yaşama dokunan insanın sinirleri yıpranmaz. Bilincin ve zekanın dikkati, davranışlarınızdaki role doğruluk yükler.. Bir şey hemen olsun değil, o şeyin kuluçka sürecidir "olsunu" belirleyen. Atalarımız ve biz nesil "olağanüstü" halle yaşamı bugüne taşırken sinirlerimizi aynı aracın hem hızını ayarlamamak, hem de sık sık frene basmak gibidir, sinir yıpranması. Yolculuk bilgeliktir.
Bugünkü zaman sana aittir. Yarınlar Tanrı'ya..
Balık deniz'den karaya atladığında aynı zamanda "zaman" elbisesinden de sıyrılır. Balık için artık "zaman" ölmüş, sonsuzluk doğmuştur.
--Aynı zeminde nefes alıp veren İnsanlar, ayrı zamanın efendileridir; Her bir çift ayak tepesinde kendi "zamanı" taşır. Bir metre mesafedeki iki arkadaş belki binlerce yıllık farklı zamanlarla dolaşırlar..
Bir tohum için "zaman" , toprağa düştüğü an'dır. Tohum toprakta zamanı deşeler.
Zamanın tek sayacı nefestir. Nefes durduğunda, senin için "zaman" ölmüştür.
İnsan bir gün doğar, birgün yaşar ve bir gün'de ölür. Topu topu üç gün eder; Ben senin yerinde olsam bu BİR günü çok iyi yaşarım. Yarınlar belki ölüme ait bir gündür.
Seni ortaya çıkaran, her günün dikkatinde kendinde olanların "acılı" tarafını erittikçe varlığını yaşama emanet edebilirsin.. Özgürlüğün tanımı bu olsa gerek..
Özlü sözlerim ve deneyimlerim!
Kalender KILIÇ