Bahar

Camdan giren güneşle

Yeni bir gün başlar

Penceremde özlediğim kuşlar

Her sabah olduğu gibi

Serenata başlar.

Kahvaltım hazır,

Gazetem beni bekler,

Evde yalnızlıktan sıkılan karım,

Akşam eve erken dönmemi ister.

Günaydın diye,

Oğlum, kızım para ister.

Varsa verirsin, severler.

Yoksa küsüp, üzerler.

Hayat bazen acı, bazen tatlı.

Birbirini kovalayan, yazla kış gibi.

Arada baharlarda olmasa,

Hiç çekilir tarafı, yok gibi.

Bir de aynalar olmasa,

Haber veren de olmayacak.

Bu kaçıncı ilkbahar, tarumar.

Hangi yaştayım, bilende olmayacak.

Su gibi akıp gidiyor hayat.

Sessizce yavaş, yavaş.

Öldürüyor insanı habersizce,

Gelip geçen yaz, kış, bahar...

Cahit KARAÇ