Balıkçı Barınağı Dertleşisi

kıyısı akdenize vuran şehrin çocukları
barınakta sabahlar gurûba dalıp dalıp
ceplerinde taze balık lirası olmasa da
pulları parlar ispinozların
ve en yaşlısı ince belli tesellisine sarılır
anason kokularına gebe gece karası


kaç vakittir
yegane dostum der onun için
zülfüne ak düşmüş yâr
yalnızlığa gark ettiğinden beri

(bu terk dönüşsüz köyedir.)


öksürük sövgü olur geceyi deler
ne olur gitmeseydin
ne oldu sultan mı oldun
der ve galiz sövgüleri dolar diline
balıkçıların en yaşlısı
yakamoz da alır payını durup dururken


bu gece ay barınağın üstünde
idare niyetine parlaktır


meltem barınağı yüzünden öper
kayıkların ucuna bağlı siyah çaputsa
atılan ağın habercisidir
ki, o da meltemden payını alır
alır payını
kâh o yana kâh bu yana savrulur


ekmek arası katık edilir ispinozlar
iskele ucuna tüner martılar
ürkütür çığlığı balıkçıların ihtiyarını
en son çığlığını duyduğunda martının
kara karganın tüyleri paskırdı havaya
ölümdü ani gelen


ürperdi ihtiyar birden
anason kokulu yakalanırsam azrail'e diye
martı niye hatırlattın dedi ölümü


tan vakti barınağa ağıt düştü
siyah çaputsa matemi




yahya incik/şanlıurfa/2008