Bana bu yapılır mı Polyanna..

Ah bilseniz, bir bilseniz dün gece neler oldu neler..

Bir misafirim vardı

Muhabbetiyle beni benden aldı...

Kafamı yine düşüncelere saldı

Uzun saatler konuştuk

Ben anlattım o dinledi

O anlattı ben dinledim

Öyle ki beni mutluluktan bulutların üzerine çıkardı

Sonra ne mi oldu?

Bak yüzüme, bak iyi bak, dedi.

Yüzünü tam olarak göremiyordum

Yaklaş, korkma yaklaş ve iyice yüzüme bak dedi

Baktım..

Ağlıyordu..

Ne oldu sana dostum? dedim.

‘’Geldim misafirin oldum, beni gönül hoşluğuyla karşıladın’’

‘’İçtenlikle sevgini gösterdin’’

‘’E peki tanıdın mı beni?’’dedi.

‘’Tanımadım ama bizler misafirperver insanlarız’’ dedim.

‘’Başımın üstünde yerin var’’dedim.

‘’Peki, kimsin?’’dedim.

‘’Polyanna’’dedi.

Aman efendim dedim sarıldım boynuna başladım ağlamaya..

‘’Ağlama’’ dedi.

Ve devam etti...

‘’Biliyor musun ben iyi ki çoook eski çağlarda yaşamışım yoksa sizlerle birlikte yaşasaydım  POLYANNA olmazdı, olamazdı, başaramazdım’’

Düşündüm düşündüm ‘’haklısın’’ dedim.

Yaşlı gözlerle ‘’gidiyorum ben ‘’ dedi.

‘’Dur gitme biraz daha kal’’ dedim.

Ellerimi uzattım, gitmişti...

Gecenin tam ortasında ter içinde uyandım.

Ah Polyanna bu yapılır mı bana, nasıl bir rüyaydı bu böyle!

Sözlerin aklıma takıldı kaldı ‘’sizlerle birlikte yaşasaydım POLYANNA olmazdı, olamazdı başaramazdım’’

Hayalimde gözlerindeki yaşlar...

Ve dudaklarımdaki tebessüm kaldı…