- Kategori
- Güncel
Barış

Yıllardır sürüp giden bir pay alma çabası
Topu topu bir dilim kuru ekmek kavgası içindeyiz hepimiz.
Bazen durur bakar mıyız gözlerimizin önüne serilen bu ibret tablosuna?
Doymak bilmeyen nefislerimizle tatlı peşinde koşarken bazılarımızın tuzunun bile olmadığını fark eder miyiz?
Daha çatal bıçak kaşık icat edilmemişken
İsmail’e inen koç kurban edilmemişken
Nasıl bir kavga başlatmışız ki
Açlığın, hainliklerin, kötülüklerin ardı arkası kesilmez.
Her canlının nasibi, kısmeti Allah'ın ölçüsüne bağlanmışken
Nasıl bir kör ve acımasız bir alışveriştir ki bu
Kapak verilir, kulp alınır ama kurban ne ?
Günah mı, haram mı hiç sorulmaz?
İnsanoğlu ne zamandır haddin bilmez kem söz söyler olmuştur?
El alemin namusuna yan gözle bakmaktan utanmaz olmuştur?
Dünya nimetlerinin kendine cömertçe sunulduğu Halil İbrahim sofrasında
Açgözlü, haris, nankör bir misafir olmayı ne zamandır kendine yakışır bulmuştur?
Ağzı açık gözü tok olanlar
Halat gibi bileğiyle
Yayla gibi yüreğiyle
Çoluk çocuk geçindiren
Haram nedir bilmeyenler
Oturmalılar baş köşede
Paraya,
Pula,
Kula kulluk edenler de ömür boyu taş döşeye
Evet, budur onların hak ettikleri...
Nefsine hakim olanlar kurulurlar her iki cihanda da tahtlarına
Sabır gösteremeden, aklını kullanmadan çalakaşık saldıranlar
Ne çıkarsa ona razı olsunlar artık bahtlarında...
7 den 77 ye hepimizin yüreklerine tevazusu, sempatisi ve bilgeliğiyle taht kurmuş Barış ağabeyimiz ne demiş ?
Barış der her bir yanın altın gümüş taş olsa
Dalkavuklar etrafında el pençe divan dursa
Sapa kulba kapağa itibar etme dostum
İçi boş tencerenin bu sofrada yeri yok
Para pula ihtişama aldanıp kanma dostum
İçi boş insanların bu dünyada yeri yok
Ne mutlu anlayana....!
İnsan olmanın onurunu taşıyan insan, buyur edildiği ilahi sofrada onuruyla oturmaya ve zamanı gelince de onuruyla kalkmaya niyet eden insandır.
Bilge bir halk ozanı, bir modern zaman seyyahı, güzel ve onurlu bir insandı o...
Sevgili Barış Manço'yu, sözlerini de kulağıma küpe ederek rahmet ve özlemle anıyorum.
Daha çatal bıçak kaşık icat edilmemişken
İsmail’e inen koç kurban edilmemişken
Nasıl bir kavga başlatmışız ki
Açlığın, hainliklerin, kötülüklerin ardı arkası kesilmez.
Her canlının nasibi, kısmeti Allah'ın ölçüsüne bağlanmışken
Nasıl bir kör ve acımasız bir alışveriştir ki bu
Kapak verilir, kulp alınır ama kurban ne ?
Günah mı, haram mı hiç sorulmaz?
İnsanoğlu ne zamandır haddin bilmez kem söz söyler olmuştur?
El alemin namusuna yan gözle bakmaktan utanmaz olmuştur?
Dünya nimetlerinin kendine cömertçe sunulduğu Halil İbrahim sofrasında
Açgözlü, haris, nankör bir misafir olmayı ne zamandır kendine yakışır bulmuştur?
Ağzı açık gözü tok olanlar
Halat gibi bileğiyle
Yayla gibi yüreğiyle
Çoluk çocuk geçindiren
Haram nedir bilmeyenler
Oturmalılar baş köşede
Paraya,
Pula,
Kula kulluk edenler de ömür boyu taş döşeye
Evet, budur onların hak ettikleri...
Nefsine hakim olanlar kurulurlar her iki cihanda da tahtlarına
Sabır gösteremeden, aklını kullanmadan çalakaşık saldıranlar
Ne çıkarsa ona razı olsunlar artık bahtlarında...
7 den 77 ye hepimizin yüreklerine tevazusu, sempatisi ve bilgeliğiyle taht kurmuş Barış ağabeyimiz ne demiş ?
Barış der her bir yanın altın gümüş taş olsa
Dalkavuklar etrafında el pençe divan dursa
Sapa kulba kapağa itibar etme dostum
İçi boş tencerenin bu sofrada yeri yok
Para pula ihtişama aldanıp kanma dostum
İçi boş insanların bu dünyada yeri yok
Ne mutlu anlayana....!
İnsan olmanın onurunu taşıyan insan, buyur edildiği ilahi sofrada onuruyla oturmaya ve zamanı gelince de onuruyla kalkmaya niyet eden insandır.
Bilge bir halk ozanı, bir modern zaman seyyahı, güzel ve onurlu bir insandı o...
Sevgili Barış Manço'yu, sözlerini de kulağıma küpe ederek rahmet ve özlemle anıyorum.