Basit düşünmek..

Basit düşünmek.

Hayatı olduğu gibi kabul edip, anı yaşamak.

Nedenler , nasıllar illa ki olacak biliyorum ama olabildiğince bunları da azaltmak.

Geleceğe yönelik hayallerimizi bir kenara atmadan olasılık hesabı yapmadan, basit düşünmek.

Varolanı kabul etmek, şükretmek, kıymet bilmek.

Yaşadığımız şu anı tekrar yaşamayacağımızı bilerek.

Tadına varmak.

Hayattan ne çok beklentimiz olur değil mi? İyi okullarda okuyum, iyi bi işim iyi bir ailem olsun. Çocuklarım olsun, ama paramda olsun ki onlara bakabileyim. Hatta daha çoğu olsun, gezeyim tozayım. Kariyerim daha iyi olsun. Sağlıklı olayım. Yaşlanmayım(!) ya da tamam yaşlanacağım ama sağlığım gitmesin elden. Sürünerek ölmeyeyim aman, ani öleyim öleceksem de vs.. vs.... Hiç sonu olmayan bu isteklerimizin hepsine sahip olma olasılığımız az gibi ama hiç yok da değil tabii. Bazılarının kariyeri var, parası var, ama sağlığı yok. Bazılarının okuma fırsatı olmamış erkenden evlenip çoluk çocuğa karışmış, parası yok; kah mutlu kah değil. Bazılarının ailesi var parası var kariyeri var;ertesi gün ailesi bir kazada yitmiş elden.’’Bir varmış, bir yokmuş’’...

Diyeceğim hayat herkesde farklı seyrediyor. Seçme hakkı bizim elimizde değil çoğu zaman. Kadercilik belki bunun adı...herneyse işte.

Yani öyle böyle seyir halinde olan yaşantılarımızı, bir sürü ıvır zıvır düşünceyle kalabalıklaştırıyoruz. Kompleks düşünüyoruz. Basit düşünmüyoruz.

Oluruna bırakmak ve anı yaşamak gerek. Çünkü bakmışsınız;

Bir varmışız, bir yokmuş.....

Sevgilerimle...