Bayram harçlığına standart gelmeli

Üç kardeşiz o zamanlar annemiz çiçek gibi giydirdi bizi. Önce mahallemizde ki samimi görüştüğümüz bir kaç komşumuza gidip şekerlerinin tadına baktık. Gözlerine bakıyoruz harçlık da versinler diye ama hasılat pek yok.

Şekerleri ceplerimize doldurup birkaç sokak ötede oturan halamlara gittik. kapıyı çaldık, buyur etti bizi halam. Dizildik sıra sıra. Eniştem oturmuş bozuk paralarını düzene koyuyor. Yirmibeş kuruş çoğu, aralarında nazar boncuğu gibi bir 10 kuruş var.

E artık enişte olmak kolay mı? o paraları tek tek topladı, sıradan biz ve bizden önce gelen çocuklara dağıtmaya başladı. elini öptürüp alın bu da elimi öpmenin bedeli der gibi sıkıştırıyordu avucumuza. Çaktırmadan avucuma baktım; amanın o ne o 10 kuruş benim elimde değil mi? on kuruş bana bakıyor ben on kuruşa...Bunu bana yapılmış en büyük haksızlık olarak düşündüm ve çok üzüldüm. Yıllar geçti aradan halen aklıma gelince içimde bir yer sızım sızım sızlar.

Benim kelebeğime de büyüklerin elini öpmesini bunun saygı olduğunu ve karşılığında büyükler de seni sever ve harçlık verirler diye bu hoş geleneği bilsin istedim.
Bayramın birinci günü giyindi kuşandı komşumuzun kapısını çaldı kelebeğim. Biz de izliyoruz pencereden.Komşumuzun pek hoşuna gitti kapılarını çalan komşu kızını görünce şekerini verdi, harçlığını çantasına koydu, bizim kız mutlu mesut geldi.
Bayramın ikinci günü bizim kız baktık yine komşumuzun kağısında yine şeker ve harçlık için beklemede.Dışarı nasıl fırladım nasıl içeri aldım bilemezsiniz...Minik kelebeğim sanmış ki bu el öpme merasimi tüm bayram boyunca tekrarlanır.

Sabah beri mutfaktayım, akşama yemekli misafirim var...Çoktandır pratiğini yapmadığım için unutmuşum. Mutfak oldu bir savaş alanı. Biber dolması yapmak için iç hazırladım. Öyle çok iç hazırlamışım ki dolaptaki tüm biberler domatesler patlıcanları doldurdum halen iç arttı en son salamura biraz yaprak buldum buzdolabının köşesinde onları sardım...Kim yiyecek tüm bunları "e buyrun blogcular bayram dolmasına sevgi ile kalın efendim...:)