Bazen biter ya...

Günün yarım anlarından bir tanesi;
gitmek en zor olanı, susmak en gevezesi…

Bazen yaşamak istesen de olmuyor, beceremiyorsun,
üstlenemiyorsun rolleri.

Kayıp gidiyorsun yıldızlar gibi…

Yaşamın tamamı…

Nereye gittiğini bilmeden, imkansızlığın en güzel yerinde
onun da tadını seviyorsun…

Umut gibi bildiğin ümitsizliğin, çöküyor tüm yalnızlığına…

Şimdi nokta koyuyorsun, tüm yaşamına…

Bedenin üşüyüp beyaza bürünüyor, artık korkuyu unutuyorsun,
nokta koyuyorsun yaşamına sessizce,

Artık imkansızlığı seviyorsun.

İmkansız gibi baktığın her şeyi…

Gülsen de ağlıyorsun içten.

Ölüyorsun işte yavaş yavaş başkalarının deyimi ile

gidiyorsun ...