Bazen Pazen Olmasın

Hayat bazen küçük, bazen de büyük sürprizlere gebedir. Hiç beklemediğiniz an, iyi veya kötü sürprizlerle karşılaşırsınız. Bazen de hedef koyarsınız geleceğinize ve her engeli tek tek aşacağım dersiniz. Bazen başaracağım diye yola çıkarsınız, beklemediğiniz tuzaklarla karşılaşırsınız. Bazen çalışırsınız küçük bir teşekkür beklersiniz bir de bakarsınız ki gözünüzün içine baka baka başkasına teşekkür edilir. Hayat, böyle garip olaylarla doludur. 
Bazen ıssız yerlere gidip uzansam, hiçbir şey düşünmesem dersiniz.

Denizdeki dalgaları seyretsem ya da ormana gitsem saatlerce dolaşsam; sorunları unutur muyum? dersiniz. Ama döndüğünüz de o sorunlar, orada sizi hazır bekliyor olacaktır.

Bazen gelecek için hayaller kurarsın; başarılı ve daha iyi bir gelecek olsun dersin. Ama birileri durmaz; kaşır durur ardından. Bazen sevgi ararsın, biraz olsun hayatıma renk gelsin diye. Bazen de sevgiden kaçarsın, beklemediğin davranışı gördüğünde. Bazen üzerine üzerine gelirler; haktan adaletten bahsedip, hakkına göz dikerler.Sen, hayat bu deyip stres yapmazsın; olur böyle vakalar diye kendini avutursun.

Bazen arkadaşların dalga geçer; kendi stresini azaltmak için. İşçisindir; her yeni gün de uyanırsın en erken saatlerde ekmek parası için.

Memursundur; sen de uyanırsın mesai saatine geç kalmamayım diye. Bazenler sizlerin de olur çeşit çeşit.

Bazen öğrenci olursun, hayatının bir aşamasında, heyecan dolar içine; okula başlıyorum diye. Bazen anneni babanı telefonla ararsın; onların sesini duyup rahatlarsın. İyi olduklarını bilmek seni rahatlatır. Bazen üzülürsün karşılaştığın kötü bir olayla. Ne bazenler biter, ne de hayatın dikenli gülleri biter.

Emanetçisindir; senden sonra gelen olana kadar.

Memur, işçi, öğrenci, öğretmen, idareci, ne olursan ol; senden sonra gelene kadar o yerde emanetçisindir. Bu bizden önce de böyleydi. Bundan sonra da böyle olur. Hayatın kuralıdır bu.

Öğrencisindir, gün gelir mezun olursun. Senden sonrakiler gelir alır senin emaneti.

Öğretmensindir. Gün gelir emekli olursun. Yeni öğretmenler gelir devralır, bıraktığın yeri. Memursundur. Gün gelir başka yere gidersin.

Bıraktığın emanet yere bir başkası gelir.

Savaşta da bu böyle değil midir? Cephede savaşırsın.Sen gidersen hemen yerine biri gönderilir. Boş bırakılmaz yerin.

Hayat acımasız kurallar yumağı gibi olsa da biz onu öyle katı görmeyelim. Biz ölünce yeni bebekler dünyaya gelecek ve onlar soyumuzu sürdürecek, bizim bıraktığımız yerden. Her ölüm yeni doğumun işaretidir.

Bazen, biz bu dünyada emanetlerimize sahip çıkıyor muyuz? Onlara layık oluyor muyuz acaba?

Bazen boşver diyesi geliyor insanın. Yine de sonra ucundan azıcık düşünmeden edemiyor insan.

Bazen, bir beyaz pazen kumaş kestirip, sarılıp gidesi geliyor insanın dünyadan. Sonra da bu dünyada daha yapacak işlerim bitmedi. Hayallerim, hedeflerim, umutlarım solmadı. Gelecek bizim diyor ve sarılıyor hayata...

Cengiz ÇETİK