- Kategori
- Müzik
Bedende ruh yokken(*)

alıntıdır
Uzun süredir enstrümantal müzikler dışında bir şey dinlemedim. İnsan yorgun ve yoğunken daha çok dinlendirici bir müziği tercih ediyor sanırım. Bende bir süredir bu yoğunluğun içinde saklı kaldım.
Geçtiğimiz Cumartesi dolaşırken kulağıma gelen melodinin esiri oldum sanki. Mahsus alış veriş etmeyeceğim bir dükkanda gezinirken buldum kendimi.
Sözlerden aklımda kalanları telefonuma kaydedip çıktım dükkandan.
Sonbahar Halimin Soyadı, Adı
Gerekli Gereksiz Takıntılar Ruhumu Sardı
Sen misin inanmam Bu Enkazın Mimarı
Peki Geri Dön Desem Ne Farkeder
Bedende Ruh Yokken
Dertliyim Kabul Utanmam Mı Lazım
Çekip Giden Üzülmezken
Kalan Ne Yapsın
Kalp Diyor Gurur Yapma Sana O Lazım
Peki Geri Dön Desem Ne Fark eder
Bedende Ruh Yokken
En Doğrusu Kabullenmek
Valizin Ne Kadar Aldıysa
Çekip Gitmek Gerek Bazen
Geriye Dönüp Hiç Bakmadan
Geride Acılar Var Zaten
Geride Anılar Var Yıpratırlar
Anılar Acıysa Yıpratırlar
Hani çekip gitmeler olur ya hayatımızda, gitmek istemeyip kaldığımız anlardan daha fazladır. İşte o anları anımsattı bana bu şarkı. En doğrusu kabullenmek, valizin ne kadar aldıysa dediği yerde çekip gitmek gerek bazen cümlesini ben getirdim sanki şarkının ondan sonraki bölümüne.
Çekip gitmek gerek bazen geriye hiç bakmadan. Geride acılar var zaten, geride anılar var. Yıpratırlar anılar acıysa yıpratırlar.
Anıları biriktirirken acı tatlı ayrımı yaptırmıyor hayat. Yaşaman gerekeni yaşatıyor sadece. Ve sen payına düşeni alıp yoluna devam ediyorsun işte.
Geriye her baktığında ise acı olanı bir kez daha yaşıyorsun. Değer mi değmez mi diye sorgulamıyorsun. Sadece o an da buluyorsun kendini. Ve bir daha yüzleşiyorsun bugünle.
Bazen bir şarkı melodisi, bazense çok tanıdık bir kelime yetiyor o geride kalan acıyı hatırlamana.
Müzik güzeldi, sözlerde öyle. Paylaşmak istedim, belki dinlersiniz diye. Belki çekip gitmek zorunda kalan birine iyi gelir diye.