- Kategori
- Şiir
Ben deliyim
Delilik;
Hastalıklı ruhları tanıyıp,
Onlardan uzak durma telaşıyla
En uzun ve en hızlı maraton koşun olmaksa,
Etrafına koruma bariyerleri örmekse,
Yeri geldiğinde
Madde dünyasını terk ederek,
Mana dünyasının ateşinde yanabilmekse,
Haykırıyorum dört bir yana
“Evet, haklıydınız! Ben deliyim…”
Delilik;
Yalanı yoldaş edenleri bilip,
Onların bataklığına girmeme isteğiyle
Kendi yolunda yürüyüp gitmekse,
Sevgilerini gönülden yaşayamamaksa,
Yeri geldiğinde
Hayallerini bilinmez yarınlara ertelerken,
Doğruları sorgusuz-sualsiz kabullenebilmekse,
Duyuruyorum dört bir yana
“Evet, haklıydınız! Ben deliyim…”
Delilik;
Karanlığa tutsakları tanıyıp,
Onlarla aynı yokluğu yaşamama düşüncesiyle
Aydınlığı kucaklamak için hırçınlaşmaksa,
Doğrularını, kıvırtmayı öğrenmeden yaşayabilmekse,
Yeri geldiğinde
Güçsüzü yoldaş yapabilirken,
Güçlüye de posta koyabilmekse,
Haykırıyorum dört bir yana
“Evet, haklıydınız! Ben deliyim…”
Delilik;
Aydınlığı içinde hissedip,
Onun yolundan geri dönmeme aşkıyla
Madde dünyasını elinin tersiyle itmekse,
Aşkın ateşiyle yok olup gitmekse,
Yeri geldiğinde
Yalanı kelime dağarcığından çıkarırken,
Doğruyu en güzel renklerle süslemekse
Duyuruyorum dört bir yana
“Evet, haklıydınız! Ben deliyim”
Emin Bülent Erenoğlu – Adana, 24 Aralık 2011