Ben gidiyorum

Gözlerinin rengine dönmüş hayallerime dalmışken

Sayfaları sararmış albümlerden çıkardığım

Siyah beyaz resimlerimize takıldım…

Ve İçinde üç beş aceleyle yazılmış mektuplarını

Kimi karmakarışık duygularını ve karalanmış kelimelerini

Kendi kendime yazışır gibi okuyorum…

Biliyor musun, bu benim

Bırakıp da gidemediğim bilmem kaçıncı şehir

Yapayalnız uzandığım kaçınca soğuk yatak bilmiyorum…

Defterlerimin her sayfasına yazdığım isimlerimize

Yüreğimin en özel yerine bin bir özenle

Çizdiğim hayaline bakıp duruyorum o gün bu gün…

Sana en son yazdığım mektubumu hatırlıyor musun?

Dedim ki odamın her duvarında adın var

“Sesinin yankılandığı” odanın ortasında oturuyorum

Ve geleceksin diye kilit sesini dinliyorum…

Kaç yıl oldu kaç gecenin kaç sabahı oldu unuttum,

Ama ne cevabın geldi mektubuma, ne de sen geldin…

Niye bu kadar hızlı geçiyor ki sığındığım zamanlar

Bu şiirimin her satırı albümlerimizden çıkardığım

Her resim “yaşanmamış sevdamızı” anlatırken

Seyhan gölüne dönmüş göz pınarlarımdan

Gözyaşlarım ha aktı ha akacaklar…

Dur dedim akmayın, kan rengine dönmüş gözyaşlarıma,

Elbette bir gün o kilit açılacak…

Şimdi sesinin yankılandığı odanın ortasında ömrüm geçiyor

Gözlerim kapanıyor adın siliniyor hafızamdan

Boş boş baktığım odamızın duvarlarında tozlanıyor yüzün

Anlamını yitiriyor bakmaya doyamadığım gözlerindeki bakışlar

Ve cahil kalıyor ezberlediğim tüm kelimeler

Koca bir ömür uzaklaşmadan yürür gibi geçip giderken,

O kilit hiç açılmadı ve sen hiç gelmedin ya ey sevgili

Gelmesen de olur çünkü “ben gidiyorum”

“ben gidiyorum…”

…

“BEN GİDİYORUM…”

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 02.03.2014 00.18