Beyaz mutluluk ve sen

Ofisin camından bembeyaz olan şehre baktım...
Güneş sıcacık gülüşüyle öpüyordu yanağımdan.
Sen vardın aklımda....
Kar soğuk değil beyaz mutluluktu benim için artık..
Yıllar önceydi
Ben var mıydım.....
o var mıydı..... Bu şehrin kalbini yakan ATEŞ MİYDİ yoksa KAR'mıydı !!
Bir ömür derinliğinde gözleri vardı ve o gözlerin sırrı efsaneler kadar... Ulaşılmaz olmuştu düşler bana, ifadesiz kalmıştı kelimeler lügatsız kalan bir lisan misali klavuzsuz olmuştu hayat...
Göz gözü görmez bir sevgi kaplamıştı benligimi...
Ağaç titrer AŞIKLAR ağlardı...
Her an seni ve senin geleceğin günün hasretiyle....

Bana gelişin..

Bana gelişin hayaliydi beni yaşatan öyle bir günde gelmelisin, öyle bir anlatmalısın ki SEVGİNİ
Çabukça baharlar yaşanmalı...

Arka bahçede yemyeşil yapraklar arasında sevgi ÇİLEKLERİNİ
AŞKIN kokusunu sevğisini birlikte tatmalıı
Serpilmeli yüzüme sevgi sözcükleri....

Denizler açılıp en güzel maviliklerini vermeli

o gün balıklar denizin dibine kaçıp güzelliğini fısıldamalı deniz yıldızlarına

Bahar rüzgarları teninin kokusuyla bir başka esmeli

o gün ay o gecenin durgunluğunda en güzel ışıklarını vermeli

saçlarınla tutuşurcasına ben olmalıyım kollarında....

ben olmalıyım kalbinde..

ben olmalıyım ruhunda...

tüm kainat şaşırmalı imrenmeli halimize...!

sevgiye sevgilerle....