Bilmem ki

Bilmem ki nasıl bir his
İçim sanki ıssız bir çöl
Yoğunlaşıyor gözlerim
Akmadan sanki göl
Fırtınalarla yüklüyüm
Bulutlar çarpışıyor
Yalnızlığım ırmak misali
Her tarafım höl

Dilim lal susarım,
Konuşurum sadece içimdekiyle
Sadece beynimdekini duyarım
Kendi düşünceleriyle
Hareketsizlik ve televizyona
Öylesine boş bir bakış
Kendi kendimi avuturum
Elbet sabah olacak diye sözlerle

Özledim kavgayı konuşmayı ya da
Birinin sıcaklığını
Yaşlandıkça anlar oldum
Bir nefes de olsa can dostun varlığını
Umutsuzluk rüzgarında savrulurken
Umuda sarılmak
Kendimi kandırırım,
Hissettirmem kendime var olan yalnızlığını

AYHAN İÇÖZ 09.01.2019