Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Aralık '06

 
Kategori
Genel Sağlık
 

Bir canın yaşamasına vesile olmak...

Bir canın yaşamasına vesile olmak...
 

Yıllar önceydi işyerimizin olduğu mahallede ki komşularımızdan birinin torunu kan kanseriydi, daha doğrusu kan kanseriymiş biz sonradan öğrendik. Bu durumda vücut trombosit üretemiyor ve dışardan desteklemek gerekiyor. Doğal olarak trombosit ihtiyacı olunca da bunu temin etmek için bir çok donöre ihtiyaç olmuştu. Çünkü trombosit verebilmek için kandaki miktarı önemli.
Arkadaşlar seferber olmuşlar yardım için, yardımı organize eden de mahallemize yeni açılan kafenin sahibi... Organizasyonlar yapıyor, trombosit vereceklerle irtibatı sağlıyor, toplu olarak kan tahliline götürüyor falan. Herkes "çok iyi bir insan" diye düşünüyordu ama nerden bilecektik ki mahallemizin tarihinde gördüğü en büyük dolandırıcı olduğunu..

Yine de bu konuda ki çabalarını göz ardı etmemek lazım o beni buldu, 12 donör arasından trombosit miktarı uyan 3 kişi çıktı ve onların arasından da uygun durumda olan bendim ve iki kez trombosit verdim çocuğa... "Çocuğa" diyorum çünkü "tanışmak istemedim, adı nedir, nasıl bir çocuktur bilmek istemedim", sonrası üzücü oluyor etkisinden kurtulamıyorum. Ama nerden bilebilirdim ki, o gün tanışmak istemediğim çocuğun çocukluk arkadaşımın yeğeni olduğunu, bana her fırsatta teşekkür eden anneannenin de arkadaşımın annesi olduğunu... Şimdi 15-16 yaşlarında bir delikanlı oldu o çocuk ve her görmem de yaşamasında birazcık da olsa katkım olmasının hazzını yaşıyorum...

Ferdi'nin durumunu öğrenince o günler geldi aklıma, bu hastalığın tedavi süreci uzun ve zahmetli ayrıca da masraflı... Şimdi yardım zamanı, küçük büyük demeden hepimiz yapabildiğimiz oranda yardımda bulunmalıyız, bir canın yaşamasına vesile olmanın o anlatılmaz hazzını yaşamak için yardımlarınızı esirgemeyin...

 
Toplam blog
: 5
: 1264
Kayıt tarihi
: 03.12.06
 
 

Bir süre cafecilik deneyimim oldu... Bisikletle yurdun bir kısmını gezme fırsatı buldum, yaşamın içi..