Bir süre cafecilik deneyimim oldu... Bisikletle yurdun bir kısmını gezme fırsatı buldum, yaşamın içinde insana dair pek çok şey gördüm, yaşadım... Şimdi bunları paylaşma zamanı...
Ruh sıçramaları...
Merhaba sevgili fulya... Her sabah evden çıktığımız da yada her akşam eve döndüğümüzde her şey aynı hep bir birinin tekrarı günler yaşıyorum diye düşünmemize rağmen günlerin değil anımızın bile bir biriyle farklı olduğunu farkındamıyız acaba... belki günlerimiz pek renkli değil ama hepsi bir öncekinden çok farklı ruhun sıçrama hali yada ruhun serbest dolaşma durumu başlı başına bir yazı konusu olduğu için ona hiç girmiyorum :) sevgi ve saygılar...
15 Aralık 2006 23:25Beklentiler ve gerçekler...
merhaba sevgili fulya beklentilerinle gerçeklerin uyuşmadığı zaman böyle kendini didikleyip durursun hep bir öfke vardır içinde kendine yönelik insan olduğun için superman olmadığın için kızarsın herşeye ve herkese tüm sorunları çözemiyorsundur her şeye yetemiyorsundur gücün sınırlıdır oysaki görüyorsundur yaşam bi çok sorunla beraber gelmektedir ve sen hiç bir şey yapamıyorsundur caresizsindirbu seni dahada çok öfkelendiriyordur... evet haklısın insanız bizler gücümüz bi yere kadar önce gerçeklerini kabul edip iç huzurunu yakalayamazsan hiç bir soruna çözüm üretemezsin sürekli sorunlar yaşarsın ve o binbir bilgiyle dolu olan hayallerinin umutlarının olduğu beyninde öfke dolu düşünceler cirit atar hiç bir şey yeşermez olur... haklısın artık nehrin yatağında akma vaktidir olması gerekwn nehrin gerçekleriyle beraber en azgın nehirler bile yatağında ne kadar huzurla akarlar dimi... şimdi artık umudun beklentilerin ve gerçeklerin zamanı olsun sevgilerimle...
23 Kasım 2006 20:15Kırılma noktası...
merhaba sevgili fulya... kırılma noktası üzerine çok doğru tesbitte bulunmuşsun ne kadar sıkıcı ne kadar çekilmez olsada şikayet ederek o yolda yürümeye devam ederiz çünkü böylesi daah güvenlidir sabah kalktığımızda gidecek bir işimiz var yada sokağa çıktığımızda selam verecek tanıdık yüzlerimiz var... bildiğimiz güzel mekanlar var gittiğimiz... burası bizim şehrimiz buranın yaşadığımız yerin her şeyini biliriz oda bizim her şeyimizi bilir o bağı koparıp atmak okadar kolay değildir... hepimizin içinde yaşadığımız yerden kaçmak için planları vardır hep gidilecek bir yerimiz vardır ama nedense hiç harekete geçemeyiz... bi emekli olayım gidicem burdan... çocuk üniversiteye başlasın gidicem burdan... şu dükkanı bi devredeyim gidicem buraladan gibi söylemleri çok duymuşuzdur cevremizden ama hiç bir yere gidemeyiz içimize sinmiştir bu şehir söylensekde mutsuz olsak da yaşamaya devam ederiz... ve hep şu soru aklımızda olur gitmek mi zor kalmak mı... sevgiler...
20 Kasım 2006 19:11- Toplam blog
- : 5
- : 1264
- Kayıt tarihi
- : 03.12.06