Bir dünya hayal ediyorum

İnsan doğar, büyür, yaşlanır ve ölür. İşte bir insanın hayatı bu kadar kısadır. Yani doğum ile ölüm arasındaki bir süreçtir yaşam; önemli olan ne kadar uzun yaşadığınız değil , yaşadığımız sürece dünyayı ne kadar koruyabildiğimizdir,  

Bir bebek dünyaya gözlerini ağlayarak açıyor ve önce ağlamayı keşfediyor, sonra emeklemeyi, ayağa kalkıp yürümeyi keşfediyor , biraz daha büyüyor konuşmaya başlıyor.sonra sevgiyi keşfediyor ve aşkla bütünleşiyor. ama tüm bunlar yetmiyor zamanla bu dünyaya sığmamaya başlıyor, savaşmayi öğreniyor acıyı keşfediyor. aşk ile nefret arasındaki çizgide zikzaklar çizerek ilerliyor. ve bütün bu ruhların çatışmaları arasında dünyada yaşamak artık lukse kaçıyor 

Hümanist bir şairin gözüyle hayallere dalıyorum, buzlu bir camın ardından baktığımda gözlerimi kamaştıracak bir umut ışığı görüyorum bazen ama gerçeğin hayallerin katili olduğu bir dünyada müebbet umutlarla öylesine bir yaşama isteği sarıyor beni... 

Savaşlar olmadığı bir dünya hayal ediyorum... 

Filistinde israil bombalarıyla vurulmuş bir bebeğin enkaz altından çıkan cansız minik bedenine bakıyorum, ağzındaki mavi biberonuyla gökyüzünün maviliğini keşfedemeden bu dünyadan göçüp gitmesine bir anlam veremiyorum. ninniler yerine makine tıkırtılarıyla büyümesin , renklerden ilk önce kan kırmızsını tanımasın filistinli çocuk,  

Afganistanda , Bosnada, Balkanlarda , , Irakta, ve ayak izi olan bütün yeryüzü coğrafyasında kan ve barut içinde büyümesin çocuklar, insan ölmesin, , insanlık ölmesin .biz bu dünyaya rahatça sığarız , biz bu dünyaya yeteriz... 

Açlığın olmadığı bir dünya hayal ediyorum... 

Bir fotoğraf karesi geliyor gözümün önüne, afrikalı bir çocuk, toprakta sürünerek ilerliyor, tarifi zor değil çocuğu görseniz tanırsınız ; adı yok zaten önemlide değil, kemikleri torağa sürtüyor, peşinde bir akbaba çocuktan arta kalanları yemeyi bekliyor. bu fotoğraf bütün acısıyla yüreğimi yakıyor.. 

Dünyada her gün milyonlarca insan gece yatağa aç giriyor ve hergün milyonlarca ton yiyecek çöplerden toplanıyor, böyle bir dünya düzeninde çocukların içmesi gereken sütü zenginlerin köpeklerinin içtiği bir dünya düzeninde yaşamayı ve bunlara seyirci kalmanın bütün ızdırabını yüreğimde hissediyorum.. 

'Aşk' ın insanlar tarafından öldürülmediği bir dünya hayal ediyorum... 

Şimdi herşeyin hiçe sayıldığı bir dünyada yaşıyoruz. git gide basitleşen, içi boşaltılan bir duygu aşk. inanıp inanmamanın ötesinde nefes almanın bir başka yoludur aşk. günümüz bencilliği aşklarımızada yansıdı, ferhat şirin için dağları delmiyor artık, leyla için çöllere düşmüyor mecnun. artık kendi rahatını bozup bir başkasını sevmeye yeltenmiyor insanlar ve bizede aşkın acılar içinde ölüşünü izlemek düşüyor... 

Bütün bunların ötesinde herkesin birbirini sevdiği, kötülüklerin olmadığı. zenginliğin fakirliğe üstün gelmediği bir dünya istiyorum, ve bir dünya istiyorum gökkuşağının bütün renkleri gökyüzüne hakim olsun. 

Bir dünya hayal ediyorum işte işte böyle bir dünya...