Bir fincan kahvedeki tat

Dün bahardan kalma nefis bir hava vardı İzmir’de. Kitap fuarına gitmek için evden çıktım sarı ışık, yeşil ışık derken, Kordonda bir kahve içmeyi özlediğim fark ettim. Zamanımın da yeterli olduğunu düşünerek, küçük bir manevra ile Kordon’a döndüm.

Orta şekerli kahvemi söyledim ve o nefis havayı içime çekerken yaslandım koltuğuma. Cıvıl cıvıldı, yine martılar çılgınca mırıldanıyorlardı. Gömleğimin sol üst cebindeki kalem-kağıda gitti elim, ama ben suçsuzum kendiliğinden ve istem dışı bu olay için. Sanırım ikinci yudumu alıyordum, zarif fincandaki orta şekerli kahveden.

Düşünüyorum da çok sevdiğim bir arkadaşımın kahveyi çok sevdiğini hatırlayınca geldim aslında buraya, itiraf etmek gerekiyorsa maksat kahve içmek değildi, sadece doya doya gelen baharın kokusunu solumaktı. Bu arada kendisi mi söylemişti, yoksa ben mi bir yerlerde okumuştum kahveyi sevdiğini ya, neyse ben biliyorum nereden öğrendiğimi. Ama asıl maksat dediğim gibi gelen baharın özlemini yaşamaktı.

Evet, ikinci yudumlayışımdı çünkü hala köpükler üzerinde ve sıcaklığı ile duruyordu fincanın, hafiften buharı da süzülüyordu, yaklaşık 65 derecelik bir açı ile nazlı nazlı yükseliyordu.

Kalem elimde, kağıda baktım bembeyaz, kalem ise kağıdın beyazlığında duruyor. Bakışlarım dolaşırken kağıt beyazlığında, kısa bir süre sonra gözlerim alışıyor beyazlığına. Ve işte o an o beyazlıkta bir film şeridi gibi geçiyor gözümden Kordon'un dünü, bugünü ve anılar. Yazamıyorum. Öylesine seni seyrediyorum ki bir şiir gibi dökülüyor Kordon dudaklarımdan;

" sen" körlüğü ile bakıyorum etrafa;

Körfez gitmiş senin hayalin kaplamış denizi,

Geçen faytonlarda hep sen varsın,

Her yönde sen yürüyorsun,

Çevreme bakınıyorum her masa da yine sen

Çalan her müzik ise sevdiğin bir melodi

Gülüşler senin gülüşün oluyor, sesler senin sesin, bakışlar senin bakışların...

Yazamıyorum işte... kağıda bakıyorum, ne mi yazıyor sadece "Kordon ve sen"

Yalnız hiç tadı olmuyor ve usulca kalkıyorum, yüzlerce sen arasından bir ben olarak ilerliyorum.

Kitap fuarına gitmek için çıktım ama zaman öylesine geçmişti ki sindire sindire gezemeyeceğimi düşünüp bugüne erteledim, bugün kandıramayacaksın İzmir, gideceğim.

Resim:www.joebellacoffee.com