Bir garip yolcuyum hayat yolunda…

Bir garip yolcuyum hayat yolunda
Yolunu kaybetmiş perişanım ben
Mecnun misali gurbet ellerde
Ümitsiz sevginin kurbanıyım ben
Yalan dünya herşey bomboş
Hancı sarhoş yolcu sarhoş
Bir gün gibi sanki geçti seneler
Ümidim kayboldu perişanım ben
Alın yazımmış hayat yolunda
Ümitsiz sevginin kurbanıyım ben
Yalan dünya herşey bomboş
Hancı sarhoş yolcu sarhoş

http://www.youtube.com/watch?v=Fv6GtNoKQvM

Bazen bir melankoli sarıverir. Ne neden yaşadığım ne ne için çabaladığımın önemi kalmayıverir. Yine öyle bir an işte. Gazetenin solgun sayfalarına düşüvermiş öylesine bir haber. Birçoğu için hiçbir şey ifade etmeyebilir.

Sevgili Behiye Aksoy’un huzur evinde olduğunu okudum. Gençlik yıllarımızın bir idolü, gönül tramvayımızın vatmanıydı o. Alzeimer hastası olduğunu duymuş çok üzülmüştüm. Şimdi ise huzur evinde. İşte hayat böyle bir şey. Bir dönem el üzerindesin. Peşinde binler. Sonra… Sonrası yok işte.

Her şeyi çok hızlı tüketmeye o kadar alıştık ki, en yakınlarımızı bile unutuveriyoruz. Kullanılmış bir kağıt mendil gibi büküp atıveriyoruz bir kenara. Sonra da böyle gazete küpüründen fırlayıp suratımıza tokadı aktıklarında allak bullak oluyoruz. Bizler buna layıkız.

Kusura bakma Behiye Aksoy.

İzmir. 2011-02-02