Bir kuruşluk borca beşyüzdört liralık demokrasi icrası

Demokrasi demokrasi diyoruz ya hani. Hani gerçekleri, halkın gerçeğini yazınca pusuda bekleyen birileri mal bulmuş mağribi gibi saldırıp, demagojinin Allah' ını yaptığı halde demagoji yapıyorsun diyorlar ya…

Alın işte onların çok beğendikleri liderlerinin bugün Türkiye’ yi getirdiği noktada halk için işleyen demokrasiye.

Bizim de başımıza da gelmişti bir kez. Eşimin unuttuğu 60 lira için eve icra gelmişti de 600 lira ödemiştik. İşte yarıdan fazlası özelleştirilen bankalarla modern tefecilerin inisiyatifine terk edilen halkın içine sürüklendiği çıkmaz.

Geçenlerde yine bir arkadaşın kartını bloke etmişlerdi de bilgisayar almak için gittiği işyerinde öğrenmişti kartının bloke olduğunu. (Bir liralık borç için) Oysa bizim paramız aylarca yatıyor bankada, biz hiç böyle kazançlar elde edemiyoruz. Kredi kartını bir lira eksik yatırsan faiz işliyor ama on lira fazla yatırınca faiz maiz veren yok bize. Öyle ya… Onların ki para, bizim ki… bizim ki… bizimki ne acaba? Ben bulamadım valla. Siz bulabilirseniz yazın bana.

Her neyse. Bu örneklerden o kadar çok var ki… E tabii devlet olmayınca başta, eşkıyalığın bini bir para. En son hastaneleri de elden çıkarıyormuş devletçiğimiz. Adeta… Gel vatandaş gel, batan geminin malları bunlar dercesine.

Oysa o özelleştirdikleri hastanelerin çoğunu hayırsever halk yaptırıyor. Fakat çoğunu hayırsever halkın yaptırdığı bu taşınmazları satma hakkını, demokrasisini, onun asıl sahibine sorma gereği bile duymadan, yani demokratik hakkını sonuna kadar kullanarak, satma, satabilme hakkını kendinde görüyor hükümet. Bu da yeni devletçilik anlayışımız olsa gerek.

Gel vatandaş gel. Demokrasiye gel. Batan geminin son malları bunlar.

Demokrasi çıtacımız revaçta. Devlet malı haraç mezat. Asayiş! Asayiş mi? O berkemal.

Vatana millete hayırlı olsun yeni, sıfır model demokrasimiz. Sat sat ye. Kat kat ye.

Agaya beleş!

http://www.milliyet.com.tr/1-kurus-borc-icin-icra-geldi-/ekonomi/sondakika/11.03.2010/1209553/default.htm?ver=18