Bir muallimin hatıra defteri 17. : Kadınla erkeğin geçimi üzerine...

 (Özet: Tatil’de İzmir günleri eğlenceli geçmiştir. Fakat genç, askerlik kampı için Balıkesir’e dönmeye mecburdur. Nitekim döner. Okulda Kamp zamanına kadar arkadaşlarıyla hoş vakit geçirmeye çalışırlar. Bu arada akıllarına evlenmek düşüncesi de gelir ; nasıl bir kadınla evlenecekleri hususunda birbirleriyle tartışırlar…)

16.Haziran.1940
İzmirdeyim. Bu gün Pazar olması dolayısıyla öğleden sonra ağabeyim, ablam ve ben üçümüz Kültür Parka gittik. Arkamızdan komşularımız Lütfü Ağabeyim, Osman Ağabeyim ve ev sahibimiz de aileleriyle birlikte Parka gelerek bize iltihak ettiler. Beraberce Kültür Parkta gezinti yaptık. Kültür Parkın güzelliğine hayran kaldım. Bir Paraşüt  Kulesi , iki yerde havuz, iki yerde mağaza var. Hayvanat Bahçeleri vardı. Burada şu adlarını yazdığım hayvanları gördüm: Bir çok çeşit Maymun; Kobay, Kokarca, Ayı, Engerek yılanı, Kara yılan, Sırtlan, Ceylan, Bir çok çeşit tavşan, Tavus kuşu, çeşitli tavuklar ve horozlar, Kurt, Şahin, Kartal, Atmaca, Akbaba, çakal, Domuz, Keklik, Doğan, Baykuş, Legorn  Tavuk, Rotvar tavuk, Pleymut tavuk…

Parkın her tarafını iyice gezdikten sonra geç vakit eve döndük. Evde yemekten sonra hep beraber oturarak eğlendik. Alaşehirli İbrahim ağabeyimle anlattık. Yarın sabahleyin trenle Balıkesir’e dönmeye karar verdim.

17.Haziran.1940
Bu sabahleyin evde efendi ağabeyimle ve ablamla vedalaşarak ayrıldım. Efendi Ağabeyimle ablam işe gittikleri için beni İstasyonda geçirmeye gelemediler.

Sabah saat 7.30’da İzmir’den trenle hareket ettik. Hüsamettin, Mahmut üçümüz trende beraberdik. Menemende (686) Kemal’de bizi iltihak etti. Kemal’den sonra Akhisar’da Faris de bize katıldı. Hüsamettin’le Mahmut Manisa’da kaldılar. Onlar da yarın gelecekler. Öğleden sonra saat 3. de Kemal, ben  ve Faris üçümüz Balıkasir’e vasıl olduk. Balıkesir’de hava pek sıcaktı. Halbuki İzmir’de hava bu kadar sıcak olmuyor.

Sonra istasyondan Mektep’e geldik. Çocuklar yatakhanelerde istirahat ediyorlarmış. Bizi arkadaşlar, hoş geldin, beş gittin diye sevinçle karşıladılar. Hakikaten arkadaşlarımı ve mektebimi epey özlemişim.

Mektebimizde sergi açılmış; sergiyi de gezdik… Birkaç gün evvel İzmir’de nezle olmuştum. Hala nezle geçmedi. Başım, gözlerim pek fena ağrıyor. Aspirin yuttum, biraz geçti.

23.Haziran.1940
Balıkesir Necati Bey Öğretmen Okulu Birinci Sınıf’ta bize Askerlik Dersi’ne gelen Topçu Yüzbaşısı Muhlis Bey bu gün Binbaşılığa terfi ederek trenle Konya’ya gitti.

Yüzbaşımıza çok bağlanmıştık. İstasyonda bütün arkadaşlar ayrı ayrı elini sıkarak ona hayırlı yolculuklar diledik.

Tren Kütahya’ya hareket ederken vagon penceresinde Yüzbaşı müteessir olarak gözleri doldu. Ben de pek müteessir oldum.

Kadir ağabeyimden mektup aldım.

22.Haziran.1940
Bu gün arkadaşım ve hemşehrim Ahmet Akman’la Balıkesir’in gezinti yerlerinde vakit geçirirken oradan buradan konuştuk.

Muhabbet ederken evlenmek ve refah bir hayata kavuşmak konuşmamızın mevzuunu teşkil etti.

Hatıra Defterimin bir köşesine şu satırları yazmaktaki maksadım şudur: İnşallah Allah ömür verirse kendime bir hayat arkadaşı bulduğum zaman bu defteri açacağım ve şimdi çocukça yazdığım intibalarımı müstakbel hayat arkadaşıma okuyacağım. O zaman bunları okuyunca tabiatiyle güleceğiz.

Bu hatırayı tarihinden bir gün sonra Balıkesir Necati Bey Muallim Mektebi  30 numaralı yatakhanesinde 282-37 numaralı karyolamın üzerinde öğleden sonra saat 3’de istirahat ederken yazıyorum.

Ahmet Akman, “benim alacağım kız, sadece güzel olsun…” diyor.
Ben de benim alacağım kız, güzelliği ile beni tatmin etmeli ve evine sadık, tutumlu, hamarat, cömert olmalıdır… Öyle modaya, fanteziye haddinden fazla düşkün olmamalıdır…

Hayata ailelerde görülen geçimsizlikler şunlardan ileri  gelmektedir:

Mesela erkek tutumlu olur, buna mukabil kadının eli açık olur. Erkeğin kazancı az olduğu halde, kadın moda ve fantezi yüzünden fazla israfa kaçar…

Erkek tutumlu olur, temizliği intizamı sever; fakat bilakis kadın püsürdür, müsriftir… Kadın çirkindir, bunun için erkeğin gözü dışardadır…

(14.Haziran.1940’da Almanlar ciddi bir karşı koyma görmeden Fransa’nın Başkent’i olan Paris’e girerler. Fransız güçleri durmadan geri çekilir. İngiltere’den,18 Haziran 1940 tarihinde Fransız General de Gaulle radyo aracılığıyla, şu ya da bu şekilde askeri deneyimi yada yetisi bulunan Fransızları Londra'da kendisi ile işbirliği yapmaya davet eder. Savaş büyük hızıyla sürmektedir…)